WOJCIECH S. PRATKOWSKI
PKMC Management Consultants

Już po wyborach samorządowych i nasi światli decydenci chcąc nie chcąc powinni mieć znowu czas na sprawy moim zdaniem dla Polski najważniejsze, czyli jak stworzyć warunki dla rozwoju gospodarki i ograniczenia bezrobocia.

Aktualny rząd tak samo jak wszystkie poprzednie nie zauważa problemu nowoczesnego zarządzania, ponieważ takie metody musiałby wprowadzić najpierw w swoim działaniu, a nowoczesne zarządzanie to optymalna do zadań organizacja, racjonalne wydatki z pełną kontrolą ich zasadności, a przede wszystkim myślenie o rozwoju i niezbędnych zmianach dla stworzenia możliwości funkcjonowania w przyszłości.

Taki był program wyborczy SLD i nawet taki stary lis jak ja, uwierzyłem w dobre intencje lidera ww. ugrupowania, który dodatkowo zapowiadał, pod płaszczykiem seksownego hasła o prawdziwym mężczyźnie, konsekwencje w działaniu. A jaka jest praktyka? Pan Piechota zanim jeszcze zaczął wdrażać program wspierania przedsiębiorczości, już zapowiedział opracowywanie nowego. Rząd szykuje następną “reformę” górnictwa, której podstawowym produktem, poza możliwością wydawania na jej realizację państwowej “kasy”, będą nowi bezrobotni.

Atrakcją ostatniego okresu była sprzedaż STOEN-u i związane z tym wydarzenia w Sejmie. Nie popieram działań posłów LPR i Samoobrony, ale jak słyszę wystąpienia p. Kaczmarka uzasadniające sprzedaż i uzyskaną cenę, to nie wiadomo, czy śmiać się, czy płakać. Uzasadnienie sprzedaży, to rozpoczęcie projektu przez poprzednią ekipę, oraz poparcie załogi i związków zawodowych, a cena to równowartość zysku uzyskanego w ciągu 83 lat. Brawo!!! Super uzasadnienie dla ciemniaków, a także super robota dla naszych partii pseudonarodowych.

Nie będę pisał o co chodzi w takich transakcjach prywatyzacyjnych, bo w nich nie uczestniczę, ale uważam, że w sytuacji takiej firmy jak STOEN, która jest praktycznie samograjem w sferze zarządzania (są i będą stali klienci, są i będą linie przesyłowe i stacje, są i będą tani dostawcy), można było kupić zgodę załogi na jej redukcję nawet o 50 proc.. Każdy bank da kredyt na modernizację tego typy firmy i realny zysk będzie minimum dziesięciokrotnie wyższy, co pozwoliłoby na wpływy do budżetu minimum 200 mln PLN rocznie. A tak zyski będą wpływały gdzie indziej, a my z naszych podatków będziemy opłacać bezrobocie, które kreuje rząd w ramach walki z bezrobociem.

Drugą atrakcją, pod hasłem walki z szarą strefą, była sprawa abolicji i oświadczeń majątkowych. Pozostaje otwarte pytanie, czy rząd, Sejm i Senat forsowały te ustawy świadomie wbrew przepisom konstytucyjnym, czy też z powodu braku znajomości Konstytucji. Jako obywatel i przedsiębiorca chciałbym otrzymać odpowiedź od ww. decydentów na to pytanie, która wreszcie pozwoli mi uświadomić sobie w jakim kraju żyję? Może w takim, w którym władza wykonawcza i ustawodawcza jest wyłączona z obowiązku działania zgodnie z prawem?

1. zmniejszanie podatków CIT i PIT od działalności gospodarczej poniżej 20 proc.,
   
   
   
   
   
2. uproszczenie przepisów podatkowych tak, aby były zrozumiałe dla zwalnianego z pracy górnika, który chce rozpocząć działalność gospodarczą; oraz zwiększenie kar za łamanie tych przepisów,
   
   
   
   
   
3. urealnienie kursu złotego do euro, tak żeby opłacało się w Polsce produkować, a nie kupować obligacje i importować,
   
   
   
   
   
4. zmuszenie banków do wykonywania przez nie swojej podstawowej funkcji tj. finansowania produkcji poprzez kredytowanie obrotu i inwestycji i oderwanie tychże banków od “złotego cycka”, którym jest kredytowanie deficytu budżetowego.
   

Mam świadomość, że moje lobbowanie w sprawie stworzenia warunków dla przedsiębiorczości łagodnymi metodami perswazji i przedstawiania spraw oczywistych nie jest jak widać sposobem zbyt skutecznym, ale prawdziwy lobbysta musi być cierpliwy jak kropla wody krusząca beton i mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości powstanie prawdziwe lobby przedsiębiorców tak skuteczne, jak lobby rolnicze, oraz że opozycja, a przynajmniej jej część, zacznie być aktywna poprzez prorozwojowe inicjatywy ustawodawcze i przestanie się zachowywać jak “ujadający kundelek”, który nie załatwi żadnej sprawy, a ciągle zaznacza swoją obecność.