ZYGMUNT BRONIAREK

17 maja 2001 roku miałem okazję uścisnąć dłoń byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Billa Clintona. Stało się to na przyjęciu w Pałacu Prezydenckim wydanym przez Aleksandra Kwaśniewskiego z okazji pobytu Dostojnego Gościa w Warszawie w dwie godziny po jego słynnym odczycie “za 6.000 złotych od łebka”. Powiedziałem wówczas Clintonowi, że mam dla niego pozdrowienia od jednego z mieszkańców Meny. Mena zaś, to niewielka miejscowość w stanie Arkansas, licząca 6065 mieszkańców. On na to: “A skąd zna pan Mena?”. “Mieszka tam – odrzekłem – mój przyjaciel, Amerykanin polskiego pochodzenia. Wiedząc, że pan prezydent będzie w Warszawie, poprosił mnie o przekazanie panu pozdrowień, co niniejszym czynię”. Na to Clinton: “Kiedy byłem gubernatorem Arkansas odwiedziłem Menę kilkakrotnie. Proszę więc pozdrowić swojego przyjaciela ode mnie”.

Przyjacielem tym jest Edward F. Mazur, emerytowany inżynier lotniczo-kosmiczny, który w bazach amerykańskich lub w firmach prywatnych, związanych z tą branżą, przepracował ponad trzydzieści lat. A przeszedłszy na emeryturę, był przez sześć lat stanowym dyrektorem MUFON czyli Mutual UFO Network czyli Siatki Informacyjnej UFO. Jest to ogólnokrajowa organizacja lobbingowa, mająca na celu rozpowszechnianie wiedzy o Niezidentyfikowanych Obiektach Latających oraz przeciwstawianie się próbom ukrycia przez Pentagon wyników jego własnych badań w tej dziedzinie, o co tę instytucję obwinia. Mimo, że Mazur już nie jest dyrektorem MUFON, wciąż organizuje – co dwa lata – międzynarodowe konferencje na temat UFO w miejscowości w Arkansas, której nazwa pasuje “jak ulał” do badań naukowych, ponieważ brzmi Eureka Springs czyli…Źródła Eureka.

Mazura i jego żonę, Elaine, piękną i elegancką blondynkę, poznałem 26 czerwca 1987 roku na zjeździe entuzjastów UFO na American University w Waszyngtonie. Powiedział mi on wówczas, że pracując w bazach lotniczych zetknął się z dziwnym zjawiskiem. Oto oblatywacze różnych typów samolotów wojskowych, wracając ze swych misji, byli często zamyśleni, roztargnieni, zirytowani. Nie chcieli jednak mówić o przyczynach tych nastrojów publicznie i rozmawiali o nich tylko między sobą. “Po jakimś czasie, kiedy zdobyłem ich zaufanie – ciągnął Mazur – przyznawali, że widzieli np. ogniste kule, zarysy dziwnych przedmiotów, które wyglądały jak statki powietrzne, lub koncentracje mgły, gdzie nie powinno jej być. Ale nie przyznawali się do tego wobec “obcych”, czyli wobec nas, ludzi “z twardego lądu”, bo obawiali się ośmieszenia. To mnie zaintrygowało i doprowadziło do moich własnych badań, a w konsekwencji do dyrektorstwa MUFON w Arkansas”.

Mazura umocniło na tej drodze następujące wydarzenie medialne, na które się powołał w liście do mnie w listopadzie 1990 roku, kiedy już byłem z powrotem w Polsce. Pisał on, że “biblia” amerykańskiego przemysłu lotniczo-kosmicznego, tygodnik “Aviation Week and Space Technology”, kwestionowała twierdzenia MUFON, że UFO ma związek z tajnymi próbami lotnictwa wojskowego USA. Natomiast w numerze z 1 października 1990 roku, tygodnik ten zamieścił aż trzy artykuły, stanowiące odejście od tej linii. Ich autorzy twierdzili, że “obserwatorzy na ziemi i w powietrzu w południowo-zachodniej części USA” opisują (1) “cicho latający obiekt o kształcie trójkąta; (2) wehikuł latający z wielką szybkością, wydający z siebie “dźwięk pulsujący”; i (3) obiekt latający na wielkich wysokościach z ogromną prędkością.

Mazur poinformował mnie też o pewnej nominacji, mogącej mieć związek z samym Clintonem i jego spojrzeniem na UFO. Po wyborze na prezydenta w listopadzie 1992 roku, desygnował on na trzecie co do ważności stanowisko w ministerstwie sprawiedliwości (Associate Attorney General) swojego przyjaciela z Little Rock (stolica stanu Arkansas), prawnika Webstera L. Hubbella. Hubbell był tak blisko związany z Clintonem, że na polecenie tego ostatniego sprawdzał prywatnie – poza FBI – jego, Clintona, nominatów na wysokie stanowiska w Białym Domu. Pisał o tym George Stephanopoulos, doradca i rzecznik Clintona, w swej książce “Cały Clinton” (Wyd. Magnum, tłumaczenie Grzegorza Woźniaka, 1999). Jednym z zadań Hubbella miało być zbadanie “zjawiska UFO”, ponieważ sam Clinton podejrzewał, iż Pentagon nawet jemu wszystkiego nie ujawnia. Hubbell zadania tego nie wykonał, bo został oskarżony o korupcję i 14 marca 1994 roku musiał złożyć rezygnację (później przesiedział kilkanaście miesięcy w więzieniu). W kołach MUFON sugerowano, że jego rezygnacja mogła wyniknąć nie tylko z oskarżenia o korupcję…

A co do zatajania “spraw UFO” przed prezydentem, to MUFON przypisuje sobie zasługę, że w wyniku działalności lobbingowej, którą prowadził, do słynnego filmu amerykańskiego pt. “Dzień Niepodległości” o inwazji istot z kosmosu w amerykańskie święto 4 lipca, została włączona scena następująca: dopiero w wyniku najwyższego zagrożenia dla egzystencji USA, Pentagon otwiera najtajniejszą swoją bazę właśnie przed prezydentem. W bazie tej przechowuje istoty, które wpadły w jego ręce w wyniku rozbicia się “latającego spodka” w lipcu 1947 roku w stanie Nowy Meksyk. O tym wydarzeniu rozpisywała się szeroko prasa amerykańska, choć duża część opinii w ogóle weń nie wierzyła.