Mam nadzieję, że pan Andrzej Zaorski wybaczy mi zapożyczenie (kurczę pieczone, w pysk), ale ta opozycja do Turgieniewa bardzo mi tutaj pasuje jako tytuł. Nie chodzi jedynie o przeciwieństwo „myśliwego” i podkreślenie amatorskiego podejścia do omawianych zagadnień, ale także o swoiste odejście od surowego realizmu, próbę spojrzenia na wszystko z innej perspektywy – pisze Dorota Kramarczyk. więcej...

I stało się! Jest! Jest 46. prezydent Stanów Zjednoczonych. Obawy były wielkie, szczególnie po tym, co wydarzyło się w pamiętną środę, 6 stycznia, w dniu, w którym połączone izby Kongresu miały przyjąć do wiadomości werdykt Kolegium Elektorów o wygranej Joe Bidena, kandydata Partii Demokratycznej w listopadowych wyborach prezydenckich – pisze Marek J. Zalewski. więcej...

Teksty Pani Sąsiadki czytam z przyjemnością i z uznaniem dla przejrzystości połączonej z sugestywnością. Ale w najnowszym felietonie „Nowa religia i liniowe postrzeganie czasu” (1 stycznia br.) sugestia jest zbyt mocna (pochopna w kilku uogólnieniach) w stosunku do argumentacji, w której zauważyłem kilka niekonsekwencji, uproszczeń i niedopowiedzeń. Z generalną linią wywodu się zgadzam. To w sumie trafna diagnoza kilku dewiacji w praktyce kontaktu medycyny z rynkiem i z populacją pacjentów – potencjalnych nabywców medykamentów i konsumentów „usług medycznych”. więcej...

Przyjechała trzy lata temu z psem. Właściwie z suką, czarną Lolą, z brązowymi wstawkami, uważaną przeważnie za jamnika, za czym przemawiał przede wszystkim jej charakterek. Potem dojechał jeszcze kot, też czarny, chociaż z racji średniowiecznego pogromu czarownic nie całkiem, bo miał parę białych śladów tu i tam na futerku. więcej...

Zacznijmy od pochwały dystansu. Jest on wartością i zdolnością bezcenną zarówno w myśleniu jako takim, jak i w reakcjach na rozmaite zdarzenia i sytuacje – zwłaszcza zaskakujące czy powodujące niepewność, niepokój, poczucie zagrożenia lub bezradności, jak i tym bardziej w mechanizmach planowania działań, podejmowania decyzji – pisze prof. zw. dr hab. Mirosław Karwat. więcej...

Usłyszałam w radiu jakiegoś naukowca, przedstawiciela dziwnej dziedziny, która, jak mniemam, zajmuje się zachęcaniem do wiary w obowiązujący paradygmat i postponowaniem wszelkich przejawów działalności badawczej, zwanych przez tegoż szamanizmem oraz paranauką, w której używa się innych narzędzi, niż te powszechnie akceptowane przez środowisko – pisze Dorota Kramarczyk. więcej...