Zdaniem polskiego pilota: „Każdy, kto wykonuje jakąś pracę na rzecz innych, powinien mieć świadomość, że będzie oceniany. W przypadku nas, pilotów, i sytuacji awaryjnych takiej oceny dokonuje stosowna komisja, a prokuratura z urzędu bada, czy nie narażono bezpieczeństwa ludzkiego wskutek jakichś błędów czy zaniedbań. To jest ich zadanie i ja to rozumiem. Trudniej zrozumieć, kiedy do takich specjalistycznych czynności zabierają się amatorzy i snują spekulacje. Co powiedziawszy, dodaję, że nie spędza mi to snu z powiek. (…)

Na pokładzie znajdował się redemptorysta, o. Piotr Chyła, związany z Radiem Maryja, który podobno przed lądowaniem udzielił wszystkim rozgrzeszenia i przyznał, że miał ze sobą relikwie Jana Pawła II.

To miłe z jego strony. Świadczy też o tym, że każdy w tej chwili próby do końca starał się wykonywać swoje obowiązki. Po lądowaniu duchowny rozmawiał ze mną i wzruszająco dziękował. Powiedział, że ma ze sobą papieskie relikwie i poprosił, aby tę informację przekazać innym. Nie pytałem, jakie relikwie, ani nie śmiałem prosić o ich pokazanie.

Stał się Pan bohaterem narodowym. Jest Pan przedmiotem ciągłego polowania medialnego. spodziewał się Pan czegoś takiego?

Nigdy w życiu. Uważam, że zrobiłem, co do mnie należało, i zrobiłem to dobrze. Dobra robota nie powinna być czymś egzotycznym i wyjątkowym. Szumem medialnym czuję się już nieco zmęczony, podobnie jak rodzina. Chciałbym jak najszybciej wrócić do normalnego funkcjonowania.”

W obszernym wywiadzie dla „Tygodnika” przeczytasz także o tym, dlaczego kpt. Wrona został pilotem, które z jego dzieci poszło w śladu ojca, a które jest jednym z najlepszych zawodników w konkursach konia wierzchowego, poznasz gusta kulinarne i literackie pilota, dowiesz się na jakim samolocie chciałby latać i jak przyjąć wizytę u prezydenta Polski.

Czy można być wolnym w Kościele?

Na to pytanie w Temacie „Tygodnika” odpowiadają ks. Jacek Prusak w tekście „Kolegialność to nie grzech” i o. Józef Puciłowski (w rozmowie z Arturem Sporniakiem), który mówi:

„Byłoby czymś strasznym, gdyby jedność w Kościele polegała na jednomyślności. To byłby raczej komunizm, a nie religia. Jestem przekonany, że ostatecznie udaje się nam mówić o tym samym, ale nie tak samo.”

HISTORIA

„Liczba ofiar polowania na Żydów, w którym Polacy wystąpili w roli zabójców lub denuncjatorów, wynosi co najmniej 120 tysięcy – twierdzą naukowcy z Centrum Badań nad Zagładą Żydów. słowa „biednego chrześcijanina” z wiersza Miłosza, lękającego się, że będzie policzony „między pomocników śmierci”, można więc odczytywać dosłownie.” – o publikacji Centrum pisze Michał Okoński.

KRAJ

Rafał Matyja, nauczyciel akademicki i publicysta, który ukuł określenie „IV RP”, w rozmowie z Cezarym Michalskim ogłasza „Prawdziwy koniec IV RP”. Co do niego doprowadziło? Czytaj w „Tygodniku”.
Michał Olszewski, który był na ulicach Warszawy w Święto Niepodległości, pisze: „11 listopada wśród strumieni wody z polewaczek i fruwających kamieni zakończył się złoty czas polskiej swobody.”Inga Iwasiów, pisarka, finalistka nagrody Nike, profesorka polonistyki w Szczecinie: czy polonistyka umiera? Czytaj w tekście „Stworzeni do likwidacji”.

ŚWIAT

„W ciągu minionych 15 lat w Kongo zginęło 5 milionów ludzi: ofiar wojny i anarchii. Obecni na miejscu żołnierze ONZ są bezradni wobec tego, co dzieje się – z dala od kamer światowych telewizji – w tym „upadłym państwie”.” –pisze były policjant, pracownik Międzynarodowego Trybunału Karnego, Paweł Leski.

Aida Hussein z Damaszku pisze o rozdarciu w społeczności syryjskich chrześcijan – kogo mają popierać, prezydenta-despotę czy rewolucjonistów islamskich? Co grozi chrześcijanom w walce o wolność Syrii?

Z ODDECHEM

Andrzej Stasiuk, podróżując po Polsce, słucha Radia Maryja. Co w nim słyszy?

„Więc łapię ten Toruń i wjeżdżam głębiej w ojczyznę. Czterdzieści na godzinę i patrzę, skąd dzwonią. Stąd. Spod niskiego nieba. Zza płaskiego horyzontu dzwonią. Dzwonią z Wielkiego Piątku, gdy muszą opłakiwać Żyda z gipsu, z plastiku, a przecież powinni jakiegoś porządnego Boga, polskiego z krwi i kości, z naszego mięsa. Z tej samotności lechickiej dzwonią. Z tego opuszczenia. Z czeluści świata. Gdy tylko zaczyna się normalny kraj, trzycyfrowe drogi, to od razu ich włączam. 
Słucham człowieczych głosów. Że mają wersalkę do oddania. (…) Albo że któregoś dnia przychodzi Matka Boska, zjawia się całkiem na jawie i wtedy życie się odmienia, powracają siły i opada z ramion ciężar dni. Panie, dopomóż mojemu mężowi w zmaganiach z nałogiem. A mojej żonie dopomóż, by tak nie cierpiała w chorobie. Tego słucham. Wśród zagród uprzątniętych od drogi i zagraconych „a nuż się przyda” po zakamarkach.”

W prezencie film dokumentalny Agnieszki Arnold „Bogu dzięki za Bonieckiego”!

Najnowsze wydanie „Tygodnika Powszechnego”,
z filmem, w sprzedaży od środy, 16 listopada.