The Sherwood School, to typowa, lokalna szkoła publiczna w Mitcham, na krańcach południowo-zachodniego Londynu. W budynku mieści się przedszkole, zerówka i szkoła podstawowa, co jest dość typową praktyką. Dzieci pozostają w tym samym miejscu od trzeciego do jedenastego roku życia - pisze Grażyna Jammoul.

Temat jest szeroki i nośny jak rzeka, obraz bardzo zróżnicowany, więc od razu trzeba go ująć w ramy. Najpierw ramy terytorialne. Pozostając w metaforyce rzeki, będę się trzymać brzegów rzek syryjskich – pisze Grażyna Jammoul.

„Bóg napisał pieśń ziemi na wiele głosów” – autor nieznany. Czy potrafimy śpiewać naszym głosem czysto, nie fałszując i nie zagłuszając innych chórzystów? – zastanawia się Grażyna Jammoul.

Historia kawy zaczyna się między 700 a 800 rokiem w Afryce, w południowo-zachodniej Etiopii, gdzieś w regionie Kaffa. Początek, jak zwykle, owiany jest legendami – pisze Grażyna Jammoul.

Według starej arabskiej legendy, gdy Bóg stworzył z gliny człowieka, pozostały mu dwie grudki. Z jednej ulepił wielbłąda, z drugiej palmę daktylową. Legenda legendą, ale bez tych dwóch darów Arabowie nie wyżyliby w pustynnym środowisku. Dziko żyjący wielbłąd został udomowiony prawdopodobnie około 5 tysięcy lat temu na pustynnych terenach Arabii południowej przez tamtejszych nomadów - pisze Grażyna Jammoul.

W Księdze Rodzaju napisano, że Pan, chcąc uniemożliwić ludziom dokończenie budowy wieży Babel, powiedział „Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego”. Tak też uczynił, a ludzie porzucili budowę i rozproszyli się po całym świecie – pisze Grażyna Jammoul.

Słowo dom oznaczające miejsce zamieszkania niesie ze sobą emocjonalnie pozytywne konotacje. Dom kojarzy się ze schronieniem przed chłodem i upałem, z bezpieczeństwem fizycznym i psychicznym, z odpoczynkiem – pisze Grażyna Jammoul.

Homo sapiens – dosłownie człowiek rozumny. Wyewoluował z wczesnych człowiekowatych od 200 do 300 tysięcy lat temu. Jest jedynym gatunkiem występującym na całej kuli ziemskiej. Posiada duży, bardzo wydajny mózg. Cechuje go ciekawość, zdolność do naśladownictwa, umiejętność współpracy w grupie, myślenie abstrakcyjne - pisze Grażyna Jammoul.

Zaczęła się w Polsce. Na początku była zwykła ciekawość, z czasem zrodziło się przekonanie, że skoro wychodzę za mąż za Araba i będę żyć w jego kraju, to powinnam poznać jego język – pisze Grażyna Jammoul.

Pojawiły się na Ziemi przed nami. Razem z roślinami tak dobrze o nią dbały, że stworzyły nam dogodne warunki do powstania i rozwoju. Od tysięcy lat nasze światy przenikają się, tworząc sieć subtelnych powiązań – pisze Grażyna Jammoul.

Język nie jest tworem stałym, ukształtowanym raz na zawsze. Jest organizmem żywym, który ciągle się zmienia i rozwija pod wpływem kontaktów społecznych, handlowych, uwarunkowań kulturowych. Nie istnieje „czysty” język narodowy – tak jak nie ma „czystej krwi” Polaka – pisze Grażyna Jammoul.

Używam tego terminu w szerszym znaczeniu – herezja jako odstępstwo od powszechnie przyjętych poglądów i norm – pisze Grażyna Jammoul.

Jaramana – miejscowość pod Damaszkiem, licząca ponad 114 tysięcy mieszkańców. W większości to Druzowie. Żyją, pracują, starzeją się i jak wszędzie na ziemi kiedyś odchodzą… Gdy z megafonu rozlegnie się głos „Przeniósł się do Miłosierdzia Najwyższego…” –  wszyscy zamieniają się w słuch. Za chwilę dowiedzą się, kto z ich wspólnoty zakończył życie – pisze Grażyna Jammoul.

Bliski Wschód w kontekście religii z reguły jawi się nam jako kolebka judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Ale ten region jest o wiele bardziej zróżnicowany, przypomina barwną mozaikę. Kamykiem w tej mozaice są Druzowie. Druzowie to grupa wyznaniowa, która wyłoniła się z ismailizmu, odgałęzienia szyickiego islamu. Szacuje się, że obecnie na świecie żyje około 1,3 mln Druzów - pisze Grażyna Jammoul.

Niedaleko Damaszku, siedział diabeł na daszku, w kapeluszu czerwonym, kwiateczkami upstrzonym. Przeciętnemu Polakowi Damaszek najczęściej kojarzy się z tym wierszykiem Adama Mickiewicza – pisze Grażyna Jammoul.

Trwa od 2011 roku i ciągle giną tam ludzie. I świat, który znają, i tysiącletnia kultura. Dziś uwaga Europy skoncentrowana jest na Ukrainie, ale Syria dalej o nią prosi. Jeszcze niedawno to był dom dla ponad 17 milionów Syryjczyków.  Prawie pięć milionów z nich uciekło przed bombami i terrorem – pisze Grażyna Jammoul.