Edukacja w wymiarze europejskim dotyczy nie tylko młodzieży i studentów. Ma ona na celu wyrównanie szans edukacyjnych wszystkich obywateli Unii Europejskiej, a więc również w pełni dorosłych, pracujących członków społeczności. Często z powodu trudnych warunków bytowych lub niewystarczającej wiedzy, nie mogli oni w młodości kształcić się na odpowiednim poziomie lub chcą po prostu podnieść swoje kwalifikacje zawodowe, aby łatwiej znaleźć pracę. Dla nich właśnie został stworzony trzeci program w łańcuchu edukacyjnym UE – Grundtvig.

Grundtvig wspiera cztery typy działań. Pierwszym z nich jest popieranie wspólnych projektów instytucji edukacyjnych z różnych krajów, dotyczących realizacji połączonych programów edukacyjnych i wzajemnego uznawania dyplomów oraz kwalifikacji. Pozwala to na certyfikowanie umiejętności zdobytych drogą nieformalną, poprzez różnego rodzaju szkolenia czy przynależność do stowarzyszeń i organizacji, mających na celu pogłębianie wiedzy. Innym przykładem działalności europejskiej w tym wymiarze jest rozwój nowych metod nauczania i programów treningowych, czyli tworzenie wspólnego, standardowego produktu edukacyjnego.

Grundtvig wspiera również tworzenie bezpośrednich, partnerskich więzi małych organizacji edukacyjnych. Ta część kładzie nacisk przede wszystkim na wspieranie pierwszych kontaktów, które później mogą prowadzić do poważniejszych i bardziej ambitnych projektów. W wymiarze praktycznym oznacza to organizację konferencji, wystaw lub wizyt, mających na celu wymianę doświadczeń, informacji i metod nauczania. Tu najważniejsze jest wspieranie mobilności członków organizacji, co pomaga w nawiązaniu kontaktów i wymianie doświadczeń mogących doprowadzić do szerszej współpracy lub po prostu do poszerzenia horyzontów naukowych uczestników programu.

Prawie połowa Europejczyków nie jest w stanie prowadzić rozmowy w języku innym niż ojczysty. Duża część pozostałych 50 proc. posiada taką umiejętność, jednak języki, którymi się posługuje, należą do tzw. “wielkiej trójki”, czyli jest to angielski, niemiecki lub francuski. Ponieważ nie może istnieć zrozumienie w obszarze kulturowym (poprzedzone szacunkiem dla różnic), bez znajomości wszystkich języków europejskich, Lingua promuje naukę “obcej mowy”. Jest to program horyzontalny, czyli skoncentrowany na określonych kwestiach, mających na celu podniesienie znajomości języków obcych wśród Europejczyków. Lingua operuje w czterech obszarach: promocji, wspomagania motywacji, informacji i tworzenia nowych metod nauki. Przykładami wspieranych projektów mogą być nowe metody szybkiej nauki języka spoza wielkiej trójki, tworzenie internetowych metod edukacyjnych, czy ułatwianie dostępu do wiedzy z zakresu obcej mowy. Jest to bardzo duża szansa na promocję języka polskiego po wstąpieniu do Unii Europejskiej – będzie ona wspierana poprzez instytucje europejskie, co powinno przynieść duże efekty. Jednak wsparcie ma dwa warunki – w programach dofinansowywanych muszą brać udział instytucje z co najmniej trzech krajów i co najważniejsze, nie może być to działalność nastawiona na zysk.

Jest to również program horyzontalny, nastawiony na promocję nowych technologii w działalności naukowej. Dzięki internetowi i programom multimedialnym proces nauczania zmienił się diametralnie. Obecnie większość szkół europejskich jest podłączona do Internetu, co również w Polsce nie jest rzadkością, dzięki programowi “Interklasa”. Pozwala to na wprowadzenie bardzo istotnych innowacji w dziedzinie komunikacji pomiędzy uczniem a nauczycielem, personalizację procesu edukacji, czy na interdyscyplinarne podejście do nauki. Minerva koncentruje się właśnie na tych kwestiach. Promuje nauczanie “otwarte” i “na odległość”, a także użycie w szkole programów multimedialnych i Internetu, aby usprawnić proces edukacyjny.