Established 1999

FARMACJA

07/06/2008

Siła mitów

Mężczyźni są silniejsi, gdy chodzi o dźwiganie ciężarów czy inne zajęcia wymagające dużego wysiłku. Wynika to z praw fizyki. Ale poza tym mężczyzna to w gruncie rzeczy istota bardzo delikatna.

MONIKA ISKANDAR



Żyjemy w świecie, który kształtują mity. Nie mity grecko-rzymskie, lecz mity codzienne. To one kształtują nasz stosunek do świata i ludzi. Czasem są komiczne, jak przekonanie, że po zjedzeniu świeżych ogórków nie można pić zimnej wody. Czasem bardzo patetyczne, jak mit dziewicy-bohatera Emilii Plater. I tak naprawdę nie jest istotne, że Platerówna nie była żadnym bohaterem, a jedynie plątała się przy wojsku w czasie Powstania Listopadowego, przy tym, wbrew temu, co pisał Mickiewicz i co prezentują popularne konterfekty, szpetna była wyjątkowo. Mit jest silniejszy niż fakty. Do takich właśnie triumfujących nad faktami mitów trzeba też zaliczyć przekonanie, że mężczyźni są silniejsi fizycznie i psychicznie niż kobiety.


Owszem, mężczyźni są silniejsi wtedy, kiedy chodzi o dźwiganie ciężarów czy inne zajęcia wymagające dużego wysiłku. Wynika to z praw fizyki i dałoby się opisać przy pomocy kilku naprawdę bardzo prostych wzorów. Ale poza tym mężczyzna to w gruncie rzeczy istota bardzo delikatna. Jest znacznie mniej odporny na ból niż kobieta, zabija go znacznie mniejsza utrata krwi. Mężczyźni są też znacznie mniej odporni na choroby. Nie tylko w tym sensie, że znacznie gorzej je znoszą i zwykły katar czyni z nich obłożnie chorych. Przede wszystkim znacznie częściej zapadają na różne choroby, które obce są kobietom. Najbardziej sztandarowy przykład to hemofilia, ale zwykła choroba wrzodowa częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. Ocenia się, że choruje na nią w ciągu całego życia 5 – 10% wszystkich osób dorosłych, z czego większość stanowią mężczyźni, młodzi i w średnim wieku.


Główną przyczyną powstania choroby wrzodowej jest zakażenie bakterią Helicobacter pylori, która powoduje zapalenie błony śluzowej. U części osób zakażonych dochodzi do wtórnego zwiększenia produkcji kwasu żołądkowego, będącego bezpośrednią przyczyną powstania owrzodzenia. Inną przyczyną powstawania wrzodów żołądka i dwunastnicy są niesterydowe leki przeciwzapalne, jak kwas acetylosalicylowy (aspiryna) czy ibuprofen, które powodują uszkodzenie mechanizmów chroniących żołądek przed czynnikami drażniącymi, przede wszystkim kwasem solnym. Istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia choroby wrzodowej jest też palenie tytoniu. Decyduje o tym wiele przyczyn, w tym działanie składników dymu tytoniowego na wydzielanie żołądkowe i trzustkowe oraz na przepływ krwi w naczyniach ściany żołądka.


Wbrew powszechnym opiniom, nieprawidłowe żywienie oraz nadużywanie alkoholu nie ma wpływu na powstanie choroby wrzodowej, może natomiast nasilić dolegliwości związane z wrzodem, podobnie jak nieregularny tryb życia i stres.


W leczeniu choroby wrzodowej stosuje się leki, które mają zmniejszać ilość produkowanego kwasu w żołądku oraz działać osłonowo na błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Wśród dostępnych na rynku preparatów wymienić należy przede wszystkim Cedrus, który nie tylko łączy te dwa działania, ale także przyspiesza gojenie wrzodów. Może być stosowany w najbardziej zaawansowanych stadiach choroby jako środek przeciwzapalny i uśmierzający ból. Jego głównym składnikiem jest olej cedrowy, przewyższający pod względem swoich właściwości najlepsze oleje roślinne. Podstawą wartości odżywczych oleju cedrowego jest wysoka (ponad 90% składu) zawartość niezbędnych kwasów tłuszczowych (linolowego i linolenowego). Uszczelniają one ścianki naczyń krwionośnych i nabłonek wyściełający układ pokarmowy. Witamina E (tokoferol), której w oleju cedrowym jest 5 razy więcej niż w oleju z oliwek, prawie 10 razy więcej niż w migdałach i 15 razy więcej niż w orzechach arachidowych, zabezpiecza olej przed gorzknieniem i jełczeniem oraz sprzyja przemianie materii w organizmie. Pozostałe składniki to zestaw rozpuszczających tłuszcze biologicznie aktywnych substancji (witamina B1, B2).


Chorzy na wrzody żołądka i dwunastnicy powinni zażywać Cedrus przez 21 dni – jedną łyżeczkę od herbaty rano, ok. 30 minut przed jedzeniem i jedną wieczorem, 2 godziny po ostatnim posiłku. Cedrus można rozcieńczyć mlekiem w stosunku 1:1. W razie potrzeby kurację można powtórzyć po 10 dniach. Cedrus można nabyć w aptece i dobrych sklepach ziołowych lub zamówić na stronie internetowej www.altermedica.pl. Do buteleczki dołączona jest nakrętka z praktycznym dozownikiem. Koszt opakowania 100 ml to ok. 29 zł.


Inne “wcielenie” Cedrusa to Cedrus Max, zawierający sproszkowane substancje z jąder orzeszków cedrowych z przewagą wysokoprzyswajalnego, cennego energetycznie białka. Ze względu na bogactwo aminokwasów, niezbędnych do rozwoju mięśni, poleca się go między innymi osobom regularnie uprawiającym sport.


Monika Iskandar

W wydaniu 69, grudzień 2006 również

  1. DECYZJE I ETYKA

    RP czy PR?
  2. SZTUKA MANIPULACJI

    Hołd jako przynęta
  3. RELACJE PUBLICZNE

    Metamorfoza
  4. PR W WIŚLE

    Naukowo i towarzysko
  5. FARMACJA

    Siła mitów
  6. POLSKI NIEBIESKI LASER

    Poziom światowy
  7. POLSKA I ŚWIAT

    Rewolucja zgryźliwości
  8. LOBBING W BRUKSELI

    Każdy ma interes
  9. UE A NATO

    Naczynia połączone
  10. UCHODŹCY W POLSCE

    Wszystko jest sztuką
  11. OPOZYCJA NA BIAŁORUSI

    Trudno wyżyć / Difficult survival