Tym razem w książce noszącej podtytuł „Nieznana tragedia polskich wojskowych” – znany historyk, politolog i geostrateg wraca do kwestii katyńskiej. A akurat mamy 71. rocznicę bestialskiej egzekucji 22 tys. polskich oficerów, urzędników i policjantów przez stalinowski aparat przemocy.

Mający solidne przygotowanie akademickie i praktyczne (absolwent Instytutu Nauk Politycznych UW, pracownik PAN i Uniwersytetu Jagiellońskiego) Kisielewski doszedł do wstrząsających wniosków. Otóż, jak utrzymuje, rok po katyńskiej hekatombie formacje NKWD, czyli organu odpowiedzialnego za stan spraw wewnętrznych, rozstrzelały jeszcze tysiące wojskowych reprezentujących Rzeczpospolitą. Tych, którzy zostali wcześniej pojmani w wyniku najazdu armii ZSRR na Polskę, a później utrudniali enkawudzistom paniczny odwrót z ziem zajmowanych przez nacierających Niemców. Seryjne mordy odbywały się na przestrzeni dwóch tygodni. Mało tego. Przez ponad 70 lat nikt nigdy nie oddał hołdu ofiarom leżącym w grobach, które do dziś nie mają żadnych tabliczek ani napisów.

Polski naukowiec sięgnął po znane już i niedawno ujawnione dokumenty, by dojść do tych bulwersujących konkluzji. I zwraca uwagę: „Najwyraźniej ta część zbrodni katyńskiej, która została popełniona przez smoleński oddział NKWD, kryje jeszcze wiele tajemnic. Rosjanie nie chcą, aby komukolwiek przyszło do głowy szukać ofiar poza laskiem katyńskim (w samym Smoleńsku i jego okolicach) …”

Najnowszą książkę Tadeusza A. Kisielewskiego wydał – estetycznie i porządnie – „Rebis”. Poznański dom wydawniczy od dawna hołubi tego autora. Sumptem znanej oficyny wyszły już takie bestsellery pióra tego dociekliwego analityka, jak: „Katyń. Zbrodnia i kłamstwo”, „Gibraltar i Katyń” oraz „Zamach” i „Zabójcy”, poświęcone Władysławowi Sikorskiemu. Kisielewski od dawna tropi zagadki, jakie osnuwają śmierć generała w katastrofie samolotu pod Gibraltarem.

Henryk Suchar