W Stambule przesiada się do Orient Expressu, by po trzydniowej podróży, poprzez Francję, dotrzeć do Anglii, gdzie czekają go kolejne sprawy. W Stambule spotka różnych ludzi, którzy będą przewijać się przez karty całej powieści. Słyszy też, przypadkowo, dość dziwną rozmowę pary postaci z tej powieści. Generalnie, jest to wspaniały opis charakterów i osobowości, oparty na intuicji Poirota, byłego wytrawnego detektywa belgijskiego.

Dziwnym zbiegiem okoliczności, normalnie pusty o ten porze pociąg, jest zapchany do pełna; okaże się potem, że ten fakt jest bardzo związany z akcją powieści.

Wreszcie zbrodnia, wydaje się, że doskonała: zamordowany został bogaty, dość nieprzyjemny człowiek i to w swoim zamkniętym przedziale. Zbrodnię poprzedzają dość zastanawiające wydarzenia i odgłosy.

Pociąg stoi w zaspach, a jak tylko z nich wyjedzie, do akcji wkroczy niezbyt zręczna policja jugosłowiańska. Poirot chce uchronić pasażerów przed nieudacznikami. A by tego dokonać, musi pierwszy wykryć zbrodniarza, by podać miejscowym policjantom go „na tacy”.

Najpierw Poirotowi udaje się ustalić rzeczywistą tożsamość zamordowanego, który okazał się być zatwardziałym gangsterem, sprawcą okrutnego przestępstwa przed laty.

Niezwykle interesujące są przesłuchania pasażerów, prowadzone przez Poirota, w asyście dość irytującego dyrektora linii kolejowej, pana Bouca. Uważny i metodyczny detektyw dość szybko zorientował się, że pasażerowie pociągu kłamią w żywe oczy i ukrywają swoje wcześniejsze związki z zamordowanym i jego ofiarą w przeszłości. Ze strzępków wydarzeń oraz z pozornie nieważnych zeznań pasażerów, Poirot konstruuje obraz zbrodni, który okazuje się nadzwyczaj trafny. Ale w powieści nie tylko chodzi o rozwiązanie samej zagadki, ale również o spreparowanie tego rozwiązania, by uchronić działających ze szlachetnych pobudek, pasażerów pociągu, którzy popełnili zbrodnię.

Powieść Agathy Christie uchodzi za klasyka kryminału, była już kilkakrotnie przenoszona na ekran. Jest to powieść, do której się chętnie wraca, gdyż oprócz frapującej akcji, zawiera ona wiele rozważań psychologicznych, przydatnych w życiu porządnych ludzi. Kluczowe chyba jest pytanie: czy usprawiedliwione jest morderstwo jako kara za inne morderstwo, popełnione wcześniej przez ofiarę?

                                                                                              Jacek Potocki

Agatha Christie, „Morderstwo w Orient Expressie. „Wydawnictwo Dolnośląskie”. Wrocław 2018.