Najpierw był szok pozytywny, bo oto firma o nazwie Amber Gold głosiła wszem i wobec, że „gwarantuje” kilkunastoprocentowy w skali roku zysk z lokaty w złoto (co tłumaczy drugi człon nazwy). Potem był kolejny szok, też pozytywny, bo ta sama firma, ale tym razem jako udziałowiec firmy OLT Express „gwarantowała” nieprzekraczające 100 złotych (słownie: stu złotych) ceny na loty po kraju i to między kilkunastoma miastami. Szokiem pozytywnym były też mistrzostwa EURO 2012, które organizacyjnie zaszokowały chyba wszystkich pod względem sprawności ich przeprowadzenia i atmosfery im towarzyszącej.

Pozostając przy szokach pozytywnych, zanim przytłoczy nas istne tsunami szoków negatywnych, należy wspomnieć o szoku wywołanym nagłym wzmocnieniem kursu naszej waluty, który zaskoczył niczego nie spodziewających się ekspertów rynków finansowych. Ci byli zszokowani absolutnie, bo przecież przewidywali osłabienie złotego i przestrzegali wybierających się w zagraniczne wojaże rodaków przed koniecznością przeznaczenia na ten cel większych środków. A tymczasem szok! Złoty podrożał, euro staniało. Co do tego, co kojarzy się ze złotym i złotem, to zaszokować mieli też ilością zdobytych medali nasi olimpijczycy. Przede wszystkim złote miały być te medale, ale na srebrne i brązowe też miejsce miało się znaleźć…

Już zacząłem dochodzić do siebie po euforii wywołanej falą szoków pozytywnych, gdy runęła istna nawałnica szoków negatywnych. Zaczęło się od nawałnic w sensie dosłownym. Gradobicia („panie, jak żyję 118 lat, to czegoś takiego nie widziałem…”), oberwania chmur, trąby powietrzne… Potem szok wywołany szokiem termicznym z powodu fali upałów („panie, jak żyję 118 lat, to czegoś takiego jeszcze nie przeżyłem…”)… Ale to było szokowe pasmo, na które zwykli śmiertelnicy wpływ mają raczej skromny.

Okazało się jednak, że nawet tam, gdzie wszystko zależy od człowieka szok może być jak się patrzy. To znaczy nie dlatego, że coś się akurat zauważyło, ale tak po prostu  szok, będący wynikiem wyniku(ów). I tak wielu doznało  szoku, patrząc na wynik gry naszej aski (chyba tak to powinno wyglądać, skoro „ministra” wyparła… ministra) tenisowej i jej oczywisty blamaż w meczu I rundy olimpijskiego turnieju. Szok musiał także zwalić z nóg tych, którzy, widząc już złoto zawieszone na szyjach naszych siatkarzy, patrzyli jak ci szokują swoją bezradnością z siatkarską „potęgą”, którą „niewątpliwie” jest Australia, a później stają w miejscu przy meczbolu w meczu z Rosją (zresztą faktycznie najlepszą drużyną olimpijskiego turnieju) i miast ze złotą tarczą wracają chyłkiem na tarczy do stolicy nadwiślanego mocarstwa średniej wielkości…

I się zaczęło… Szok za szokiem i szokiem pogania… OLT Express zawieszają loty, zaraz potem plajtują. Amber Gold zawiesza obsługę swych klientów, a w ponurym – jak się okazuje – blasku złota pojawiają się panowie w kominiarkach i w kamizelkach z literami ABW i CBA. Jeszcze nie zdążono ochłonąć (zresztą w upalnej aurze to i tak bardzo utrudnione) z bursztynowego szoku, a tu BACH! Kolejny szok, bo oto syn premiera, wg jego własnych słów, okazał się być „debilem”! Ale „debilem” opłacanym z bursztynowo-złotych funduszy. Z tego samego źródła – jak podaje prasa – pochodzą wynagrodzenia dużej grupy znajomych znanego bankowca i jeszcze bardziej znanego eksperta gospodarczego, byłego premiera, Jana Krzysztofa Bieleckiego. Zresztą trójmiejski, a szczególnie gdański, matecznik PO to też – jak się okazuje – kolejne źródło i powód do szokowania. Ale PO nie jest w tego rodzaju szokowaniu osamotniona. Wcześniej zaszokował PSL i jego człowiek w ministerstwie rolnictwa, Marek Sawicki. Ale czy dbałość o rodzinę i „rodzinę” to powód do tego, aby od razu wpadać w szok? Wszak – jak to kiedyś ktoś powiedział – każdy musi gdzieś pracować. A że akurat wśród członków rodziny i „rodziny” są ci najlepsi, to kto temu winien? Wszak nie rodzina i „rodzina”. A to ci dopiero szok, co się zowie…

Ale i to nie wyczerpuj szokowej listy… W Warszawie szok wywołało zalanie budowanej na Powiślu stacji II linii metra, co z kolei zaowocowało szokiem komunikacyjnym z powodu zamknięcia Wisłostrady oraz wprowadzenia licznych i – znając dotychczasowe „osiągnięcia” inż. Galasa w komplikowaniu ruchu samochodowego w stolicy – kompletnie bezsensownych objazdów. Zresztą ta budowana na Powiślu stacja metra była szokiem sama w sobie. Bo po co stacja metra w tym miejscu? W miejscu, w którym jej budowa jest bez sensu pod każdym (a ostatnio nawet, geologicznym) względem? A wszczęcie postępowania prokuratorskiego wobec Kory Jackowskiej, której suczce jakiś dowcipniś wysłał pocztą 3 g marihuany? Czyż to może nie zaszokować?

I CO TERAZ? Po prostu jeden wielki szok! Siedzę sparaliżowany szokiem.  I myślę, że nie jestem w tym zszokowaniu osamotniony… Myślę też, że na tym lista szokowych zdarzeń i zjawisk się nie skończy.