Zapraszam Czytelnika do krainy, w której szlak wędrówek wyznaczyła historia Ziemi Augustowskiej wkomponowana w niezwykłą przyrodniczą przestrzeń. Ścieżki wiodą przez uroczyska leśne, jeziora, wstęgi rzek. Prowadzą w głąb duszy, w magię mojego dzieciństwa i ciepłych wspomnień z rodzinnego domu. Tak pisze Barbara Gałczyńska w słowie odautorskim.

A Tomasz Choroszewski dodaje: „Niezwykła dbałość o precyzję słowa, ogromna emocjonalność utworów i swoista wirtuozeria w tworzeniu zaskakujących puent czyni Jej poezję niezwykle erudycyjną i głęboką jednocześnie. Augustowska baśnioprzestrzeń nabiera w tej poezji charakteru niemal mitycznego i mistycznego zarazem, to jakaś tajemnicza sfera sacrum, której cząstkę chce nam poetka ujawnić”.

Dodajmy, że wiersze zostały zilustrowane niezwykle plastycznymi i klimatycznymi akwarelami w wykonaniu samej Autorki.

DECYDENT.pl, który jest patronem medialnym tomiku „Maluję Las”, wybrał dwa wiersze: „Jezioro mojego dzieciństwa”, który autorka dedykuje pamięci rodziców i dziadków oraz tytułowy „Maluję las”.

JEZIORO MOJEGO DZIECIŃSTWA

Na wysokiej skarpie, nad Orzechówką

siedzieliśmy godzinami, licząc wagony pociągu

na starej petersburskiej kolei.

Biały Domek, rybakówka i pluskanie w wodzie.

Bieganie po tratwach, jak po ruchomym dywanie.

Smakowały kanapki i wonne papierówki.

Patrzyliśmy na konie i flisaków, jak zmagają się z kłodami

na piaszczystej bindudze.

Pamiętam babcię w czerni, ze srebrnymi włosami…

Stała na brzegu patrząc w dal…

To moja Zatoka Wspomnień

Wracam tam w każdej wolnej chwili.

MALUJĘ LAS

Do lekko złamanego błękitu dodam chromu zieleni

i kropelkę brązowej madery.

Utworzą daleką ścianę lasu, rozjaśnioną pojedynczymi

kreskami bieli

Wkomponowanej po to, by zaistniały smukłe brzozy.

Składam fiolety z odrobiną szarości i różu, bo wyrosną za chwilę

Kępy wrzosowisk rozjaśnionych refleksem złota.

Gdzieniegdzie dodaję alizarynowy karmin, by kontrastował

z głębią wrzosu.

Wśród słonecznych żółcieni i ochry zostawiam szczyptę karmazynu.

I szybkim pociągnięciem szkicuję pierwszy plan, gdzie

Ocean różnorodnych traw faluje na lekkim wietrze.

BARBARA GAŁCZYŃSKA