Prowincja w interpretacji salonów warszawki jest zwykle zabitą dechami wiochą, stylem bycia, życia, ubioru, mentalności i diabli wiedzą czego jeszcze. Kiedy słyszę „a u nas w Warszawie”, to jestem pewna, że chory snob został przeflancowany do stolicy z jakiejś zapadłej podstołecznej mieściny i nie tylko.  Dlaczego więc całe rzesze chorych snobów (dzielę ich na chorych i zdrowych) tłumnie oblegają jeziora tzw. prowincji, zasiedlają latem gospodarstwa agroturystyczne, opychając się regionalnym smakołykami? Dlaczego budują swoje przytulne, snobistyczne dacze w zaciszu puszczy? Otóż, wiem to na pewno, że panuje tam właśnie NORMALNOŚĆ, czyli wszystko to, co zagubionemu w labiryncie spraw i pogoni za kasą choremu snobowi pozwala zebrać myśli, a może i odnaleźć siebie.

Takim miejscem na ziemi jest wspomniane Michałowo na skraju Puszczy Knyszyńskiej, miasteczko nad zalewem i Supraślanką, wśród malowniczych pól i rozświetlonych słońcem, pachnących ziołami łąk.

Przez pięć dni byłam uczestniczką pleneru malarskiego, zorganizowanego przez miejscowy Gminny Ośrodek Kultury i Małgosię – pozytywnie zakręconą szefową sekcji plastycznej.

Umiejętność skupienia twórczych, utalentowanych osób w różnym wieku nie jest rzeczą łatwą. Takie wyzwanie realizuje GOK w Michałowie, w którym z widocznym skutkiem powstają

przepiekne, oryginalne wytwory wyobraźni i rąk. Są wśród nich gobeliny, obrazy, rzeźba, biżuteria, ceramika i nie brakuje prawdziwych perełek, których nie powstydziłby się plastyk-artysta. Nasz dziesięcioosobowy plener malarski skupił w większości bardzo młodych, kreatywnych ludzi, także z niewielkiego Michałowa.

Tam rozbrzmiewa również muzyka, którą tworzą liczne miejscowe, młode talenty.

A uprzejmość?

Na każdym kroku – na ulicy, w sklepie, w hotelu i pieknej stylowej karczmie.

To miejsce, które tętni wielokulturowym życiem, jak na styk granic przystało, a kalendarz imprez promujących gminę jest niezwykle zachęcający. Wśród wielu ofert są m.in. Festiwal Muzyki i Ognia, Festiwal Filmów Rosyjskich, Regaty Puchar Żubra, Dni Sokola, Podlaska Oktawa Kultur,  Festiwal Teatralny Wertep. Jedną z najbliższych będzie Święto Grzyba, na które wybiorę się z przyjaciółmi.

Warto zajrzeć do Michałowa, bo to okruszek kresów kojarzący się z pięknem przyrody, spokojem i wyjatkową gościnnością.

I niech nikt nie mówi, że Polska wschodnia odstaje od stolicy. Często jest akurat odwrotnie.

Barbara Gałczyńska

www.galczynska.com