Natchnieniem może być wszystko lub nic – może przejawić się ono w uczuciu, skojarzeniu, olśnieniu, dźwięku, obrazie… Jakiś facet dawno temu patrzył na skręcający się spiralnie lok włosów kobiety, która mu się podobała tak, że aż od tego patrzenia się odurzał. Wymyślił korkociąg. Z pomocą tego narzędzia odurzyły się miliony.

Bez inspiracji nie byłoby mnóstwa dzieł sztuki i wynalazków. Metodą jej budzenia mógł być… sen. Twórca kładł się bez pomysłu do łóżka, a wstawał już z przychówkiem, co prawda bez gwarancji na urlop macierzyński. Mają pewnie trochę słuszności ci, którzy w kreacji doszukują się seksualności .

Wiele pomysłów czerpiemy z życia. Poniższą sytuację trudno nazwać olśnieniem, bo które trwa kilka lat? Ale to inspiracja cierpliwie pokazywała mi palcem temat, gdy kajakiem podpływałem w pobliże tego miejsca lub dojeżdżałem na rowerze. Długo byłem słabo domyślny. Z szyldu małego sklepiku – KIOSK (G)ASTRONOMICZNY zniknęła jedna litera i ta szacowna placówka – no cóż, nie zajrzałem nawet do jej środka – zostało opromieniona gwiezdnym pyłem (patrz zdjęcie). Od zarania sztuki wielu artystów szukało inspiracji w niebie, i to niekoniecznie w formie religijnej, a kosmicznej, zodiakalnej, tajemniczej. Niejedna piosenka obiecywała – choćby głosem Franka Sinatry w klasyku pościelowym; że zabierze ukochaną osobę na księżyc.

Popatrzyłem na napis – A gdyby tak spojrzeć z perspektywy gwiazd… na kaszankę?

Andrzej Popielski –  dziennikarz, fotograf, poeta

Gastronomia, astronomia

Nieduża gastronomia
zaschniętych potraw anatomia
Pułk much poległ
w beznadziejnej walce
z gazetą
Na ścianie ich cmentarz wojskowy
Za ladą z kobietą
wielka kwoka bufetowa
dwa małe jajka na miekko
i twardy jak beton bekon
czerwona ze złości do gości…
znosiła godzinę
Poza tym kaloryczna monotonia
smaku dobrego atonia
kaszanka, pizza i kopytka
hot dogi, co mają ogony i nogi
Do rachunku dosolano grymas dnia

Rozżalony konsument zabrał
z neonu literę
Dać mu za to postument
I na zawsze odjechał w teren
Był „Bar gastronomiczny”
Został „…astronomiczny”

Gastronomia, astronomia
Dobrej kuchni chrzest
To ironia i tom ja
Smak, kaloria i piwonia
I poezja i mój jazz
To empirii jest agonia
Ale nie gorący pies

Co to jest moc słowa ?
Czy słowa mogą czarować ?
Bo od tej pory brudne talerze
giną w czarnej dziurze
w murze
Musze truchła zabłysły
w gwiazdki iskrzące firmament
i rozsypał się potraw gwiezdnych
pieprz i temperament
Paruje kosmiczna aura
parówek z Alfy Centaura
Kisiel płynie jak mgławicy obłok
w dłoniach Wielkiej Łabędzicy –
Obok
A kopytka rozsypane na talerzu
są niekiedy jak galaktyka Andromedy
I to co się na nich rusza
to z przyjaznego Perseusza

Gastronomia, astronomia
Dobrej kuchni chrzest
To ironia i tom ja
Smak, kaloria i piwonia
I poezja i mój jazz
To empirii jest agonia
Ale nie gorący pies

© Copyright by Andrzej St. Popielski

Klub poezji z obiektywem
www.aspop.com.pl