Z JERZYM ADAMIKIEM

 wojewodą małopolskim

 rozmawia Mateusz Drożdż

Panie wojewodo, dwa lata temu zabrakło Panu niewielu głosów, by zostać posłem. Żałuje Pan dzisiaj, że tak się nie stało?

Rzeczywiście, mimo silnej konkurencji na naszej liście wyborczej uzyskałem bardzo satysfakcjonujący wynik i niewiele głosów dzieliło mnie od mandatu poselskiego. Poparcie tak wielu wyborców cieszyło, ale i zobowiązało mnie do kontynuowania działań na rzecz dobra publicznego. Dlatego, gdy otrzymałem od premiera Millera propozycję objęcia urzędu wojewody, postanowiłem podjąć wyzwanie, chociaż miałem całkiem satysfakcjonującą pracę zawodową i oczywiście zdawałem sobie sprawę, że przyjdzie płacić niemałą cenę wyrzeczeń w życiu rodzinnym.

Po dwóch latach wykonywania obowiązków wojewody, a więc w połowie kadencji rządu i parlamentu, mogę z pełnym przekonaniem powiedzieć, że nie żałuję nie zdobytego mandatu poselskiego. Nic nie ujmując zaszczytowi i wadze poselskiej funkcji, na pewno w wymiarze osobistym stanowisko wojewody oznacza większe wyzwanie. To praca w nieustającym napięciu, niemal każdy złożony podpis wiąże się z poważną odpowiedzialnością. Ale właśnie ta odpowiedzialność ponoszona w każdej chwili za funkcjonowanie rządowej administracji na terenie województwa wyzwala dodatkowa energię i motywuje do nieustającej pracy.

Czy pomaga Panu w pracy wojewody doświadczenie z kierowania dużymi firmami oraz z pełnienia ważnych funkcji w Izbie Przemysłowo-Handlowej i w Radzie Miasta Krakowa?

Bez wątpienia. Te sfery aktywności dają zróżnicowane doświadczenia, wzajemnie się uzupełniające. Parę kadencji działalności samorządowej, jakie mam za sobą, nauczyło mnie umiejętności dostrzegania hierarchii spraw publicznych. Pokazało także jak przekładać znaczenie norm prawnych na żywą materię życia społecznego. To ogromnie ważne w pracy urzędniczej. Działalność samorządowa uczy ponadto sztuki kompromisu, niezbędnej w życiu publicznym. Uczestnicy tego życia różnią się politycznymi doświadczeniami i poglądami, ale przecież wszyscy działają najlepiej jak potrafią dla dobra wspólnego. Wojewoda, który jest przedstawicielem rządu w terenie, o tym zróżnicowaniu lokalnych społeczności winien  pamiętać. I powinien umieć znaleźć wspólny język z różnymi społecznymi środowiskami.
Sądzę, że doświadczenia menedżerskie również są przydatne, ponieważ umiejętności poruszania się w materii finansowej i doświadczenia w kierowaniu zespołami ludzkimi na pewno ułatwiają sprawowanie tego urzędu.

Urząd kierowany przez Pana posiada trzy certyfikaty potwierdzające jakość w pełnieniu funkcji administracji państwowej. Czy to oznacza, że potencjalni inwestorzy i zwykli Małopolanie odczuwają różnicę w obsłudze przez urząd?

Cóż, na to pytanie winni raczej odpowiedzieć owi inwestorzy i inni interesanci naszego urzędu. Cała nasza działalność zmierza do tego, by taka pozytywna różnica była przez nich dostrzeżona. Fakt, że Małopolski Urząd Wojewódzki otrzymał jako trzeci w kraju Certyfikat Systemu Jakości ma swoją wymowę. Cieszy nas również otrzymana w ubiegłym roku Małopolska Nagroda Jakości.

1 maja zebrani przed Urzędem Wojewódzkim w Krakowie młodzi ludzie krzyczeli „W święto pracy chcemy pracy!”. Czy kształcąca się młodzież jest w Małopolsce powodem do zmartwień w czasie plagi bezrobocia?

Kształcąca się młodzież nie może być powodem do zmartwień! Pomimo, że bezrobocie może dotknąć i wysoko kwalifikowanych specjalistów, to jednak wykształcenie na pewno jest czynnikiem ułatwiającym, a nie utrudniającym znalezienie pracy. Na pewno tak wysoki wskaźnik bezrobocia w naszym kraju martwi wszystkich, którym sprawy publiczne leżą na sercu. Pragnę jednak zauważyć, że to podczas kadencji obecnego rządu zatrzymano tendencję wzrostu bezrobocia, a w ostatnich miesiącach mamy nawet do czynienia z jego spadkiem, choć oczywiście w stopniu jeszcze niesatysfakcjonującym. Wzrastające tempo rozwoju gospodarczego daje podstawy do optymizmu i w tej dziedzinie.

Małopolska dość stanowczo powiedziała Europie „Tak”. Myślę, że jest Pan zadowolony z wyniku, a powołana przez Pana Małopolska Rada Integracji Europejskiej, złożona z przedstawicieli wszystkich środowisk proeuropejskich, spełniła swoje zadanie. Na jakie korzyści dla naszego regionu liczy Pan po 1 maja 2004 roku?

Nie ukrywam, że wiadomość o pozytywnym wyniku referendum w naszym województwie powitałem z duża satysfakcją. Mam nadzieję, że dzięki unijnej pomocy strukturalnej będą się rozwijać samorządy, przedsiębiorstwa, sektor usług publicznych czy organizacje pozarządowe. Mam nadzieję, że akcesja Polski do Unii Europejskiej spowoduje jeszcze większe zainteresowanie zagranicznych inwestorów Małopolską. Nie wątpię, że integracja europejska zintensyfikuje współpracę transgraniczną z naszymi południowymi sąsiadami, także w ramach Euroregionu Tarty. Małopolska na pewno oczekuje procesu integracyjnego z nadzieją, nie z obawą. Kraków był przecież zawsze miastem europejskiego formatu, a ta tradycja zobowiązuje.

Dziękuję za rozmowę.

Środki z budżetu centralnego do dyspozycji wojewody małopolskiego: 1,032 miliarda zł

Główne wydatki:

opieka społeczna: 473 miliony zł;

transport i łączność: 104 miliony zł;

rolnictwo i łowiectwo: 101 milionów zł;

bezpieczeństwo i ochrona przeciwpożarowa: 87 milionów zł;

ochrona zdrowia: 73 miliony zł.