Z dr ANITĄ ROZVADOVSKĄ

lekarzem ginekologiem z Republiki Czeskiej

rozmawia Monika Iskandar

 dyrektor zarządzająca IMR advertising by PR

Pani doktor, od wielu lat specjalizuje się Pani w zapobieganiu i leczeniu nowotworów u kobiet. Na które nowotwory kobiety narażone są najczęściej?

Do najczęstszych współcześnie nowotworów ginekologicznych można zaliczyć m.in.: raka piersi, szyjki macicy, błony śluzowej i jajników. Rak szyjki macicy u kobiet występuje ogólnie jako trzeci w kolejności pod względem częstotliwości zgonów. Natomiast w Czechach jest zdecydowanym liderem. W Czechach na tę chorobę umiera co roku około 400 kobiet. Oczywiście, dotyka ona przede wszystkim kobiet aktywnych seksualnie, czyli w wieku od 15 do 45 lat.

Dlaczego seksualność musi być „karą” w postaci nowotworu?

Najważniejszym czynnikiem etiologicznym wspomnianych chorób jest wirus brodawczaka ludzkiego – HPV. Do jego powstania przyczyniają się  pewne zachowania seksualne, np. wczesne rozpoczęcie współżycia. Udział w pojawieniu się zagrożenia mają także inne czynniki związane z organami rozrodczymi kobiety, np. poronienie albo poród, zwłaszcza w młodym wieku. Przyczyną może być także patologiczne środowisko społeczne, np.: złe warunki socjalno-bytowe lub narkomania. Natomiast powodem nie musi być współżycie z wieloma partnerami. Czasami wystarczy kontakt z jednym partnerem i już można ulec zakażeniu tym wirusem. Należy podkreślić, iż wirusów brodawczaka ludzkiego jest mnóstwo. Istnieje ponad 150 różnych podtypów, natomiast tylko 40 spośród nich jest przenoszonych drogą płciową. Według statystyk 60% populacji kobiet choruje na brodawczaka ludzkiego, ale mogę zaryzykować stwierdzenie, że dużo większa liczba jest zagrożona tym wirusem. Problem ten dotyczy zwłaszcza młodych dziewcząt, które są bardziej aktywne seksualnie.

Możemy przyjrzeć się bliżej temu wirusowi?

Wirusa brodawczaka ludzkiego można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa obarczona jest niskim ryzykiem – wirus nie jest wówczas rakotwórczy, może jedynie spowodować drobne zmiany brodawkowe, np. w okolicy genitaliów. Szczególnym zagrożeniem są natomiast te typy wirusa brodawczaka, które określane są mianem wysokiego ryzyka, np. wirusy typu 16 lub 18. Jeśli dojdzie do zakażenia którymś z nich, to można się spodziewać ataku na błony śluzowe. Z tym, że nie musi od razu dojść do groźnej fazy zachorowania, ale ten atak wirusa jest odczuwalny. Jest to mały wirus zbliżony do samego DNA, czyli informacji, którą niesie w sobie komórka ludzka. Staje się ona nosicielem tego wirusa, który wraz z nią się rozmnaża. Komórka ta produkuje patologiczne białka, co powoduje zakażenie pozostałych komórek w organizmie. Wówczas ta jedna zakażona komórka staje się źródłem zakażenia dla sąsiednich wywołując reakcję łańcuchową, a więc lawinowe zakażenie pozostałych komórek. Podkreślam, że do infekcji może dojść już przy jednym kontakcie z partnerem, który jest nosicielem tego wirusa. Kobieta może być nosicielem wirusa nawet przez 10 lat i w cale nie musi na niego zachorować.

10 lat? Aż przez tak długi czas kobieta może żyć w nieświadomości?

Nosicielstwo wirusa można  sprawdzić wykonując test PCR. W Czechach wykonuje się profilaktycznie takie badanie ginekologiczne kobiet raz w roku. W laboratorium sprawdzane są wymazy z organów rozrodczych kobiety. W wyniku pobrania cytologicznego wymazu możemy odkryć występowanie wirusa HPV. Wirusy z grupy tzw. niskiego ryzyka powodują powstawanie genitalnych zmian brodawkowych. Mogą się one pojawić gdziekolwiek, na genitaliach, na błonie śluzowej, w okolicach odbytu, ale również i w gardle. Jak już mówiłam, większość wirusów HPV nie daje o sobie znać, ukrywa się pod lekkimi zmianami skórnymi. Nie wymagają one ingerencji ani operacji. Konieczna jest jednak regularna kontrola, mniej więcej co 3-6 miesięcy.

Jakiego rodzaju leczenie zaleca Pani kobietom u których wykryto wirusa HPV?

Często mam dylemat. Zastanawiam się, co zaproponować pacjentkom. Nie jest to bowiem infekcja bakteryjna, więc podawanie antybiotyków nie ma sensu. Doszłam więc do wniosku, że warto polecić preparat Indonal Woman, który działa jak antyutleniacz. Indonal Woman potrafi utrzymać infekcje HPV na poziomie nie wywołującym niepożądanych objawów. Przeciwko wirusowi HPV można podjąć także leczenie chemiczne albo chirurgiczne. Można też zastosować immunoterapię. Jeśli chodzi o chirurgię, to w przypadku raka szyjki macicy operacja jest zalecana dopiero, gdy są wyraźnie widoczne zmiany. Natomiast przy chemicznej terapii znajdujące się na powierzchni skóry brodawki zwalczymy, ale w skórze wewnętrznej infekcja pozostanie. Tak więc dobrym sposobem na przeciwdziałanie HPV jest stosowanie Indonalu Woman, którego głównym składnikiem jest indol-3-karbinol, pozyskiwany z ekstraktu z warzyw takich jak np. brokuły, kapusta włoska, kalafior. Indol-3-karbinol ma działanie immunologiczne. Wzmacnia system odpornościowy do tego stopnia, że jest on w stanie wychwycić wszystkie patologiczne komórki, które już zostały zaatakowane, a następnie je zniszczyć. Ponadto, indol-3-karbinol reguluje pracę metabolizmu hormonów kobiety. Dla organizmu kobiety najlepszy jest 2-a-hydroksyestron. Przykładem może być tu tkanka piersi, które przed menstruacją nabrzmiewają i stają się coraz cięższe. Jeżeli w tym metabolizmie estrogenu jest przewaga 16-a-hydroksyestronu,  to wtedy zwiększają się problemy przed menstruacją. Zastosowanie Indonalu Woman, zwiększa ilość i oddziaływanie bardziej przyjaznego 2-a-hydroestronu. To oznacza, że indol-3-karbinol potrafi się powiązać z tkankami, np. z tkanką piersi nie zostawiając miejsca dla wirusa typu 16. Jeśli chodzi o efekt immunomodulacji, to indol-3-karbinol zwiększa jednoznacznie aktywność genów p21, p27 i p53. Dzięki jego działaniu patologiczne komórki są atakowane i zabijane. Jak wspomniałam, Indonal Woman jest także silnym antyutleniaczem. Oznacza to, że potrafi aktywizować elementy niespecyficznej odporności, np. makrofagi. Indol-3-karbinol wychwyci tę uszkodzoną komórkę i wskaże trochę wolniej działającemu makrofagowi, co ma atakować. Pomocny jest w leczeniu dysplazji szyjki macicy, którą wywołuje wirus HPV. Natomiast nie można leczyć Indonalem Woman raka szyjki macicy. Ten suplement diety został pomyślany głównie po to, aby zapobiegać zmianom nowotworowym. Natomiast, jeżeli chodzi o brodawki genitalne, to muszą one być najpierw usunięte chirurgicznie, np. przy pomocy lasera. Dopiero potem można podawać pacjentkom Indonal Woman, żeby zapobiegać nawrotowi powstawania tych brodawek. Nie można oczekiwać od Indonalu Woman, że spowoduje zniknięcie wszystkich brodawek, szczególnie w sytuacji, gdy będą występować w dużej ilości. Chodzi o to, żeby zapobiegać ich ponownemu pojawieniu się. Chciałabym podkreślić, że nawroty są dosyć częste. Brodawki bardzo drażnią kobiety, gdyż widzą je na własne oczy. Nowotworu szyjki macicy nie zobaczą. Indonal Woman można stosować także w przypadkach mastopatii, polipów, nowotworów jelita grubego i odbytu. 30% z nich jest spowodowane wirusem HPV.

Czy możemy mieć pewność, że Indonal Woman to naprawdę skuteczny preparat?

Przeprowadzono już bardzo wiele badań naukowych i klinicznych w Stanach Zjednoczonych, Unii Europejskiej i w Rosji. Literatura przedmiotu liczy kilkaset pozycji. W jednym z badań zaobserwowano, że stosowanie 400 mg indol-3-karbinolu dziennie podnosiło poziom 2-a-hydroksyestronu z 29,3% do 45,6% już podczas pierwszego tygodnia stosowania. Prowadzano też badania kliniczne na skuteczność Indonalu Woman w zwalczaniu wirusa HPV. Podkreślam, że pacjentki stosowały ten preparat tylko przez trzy miesiące. Po tym okresie, gdy pobierano od nich wymazy, to okazało się, że połowa wyzdrowiała. Leczę wiele młodych pacjentek, które jeszcze nie rodziły, a już mają zmiany na szyjce macicy. Nie mogę w ich przypadku zdecydować się na operację. Dlatego są one kierowane na profilaktyczne badanie średnio co trzy miesiące, podczas którego pobiera się wspomniane wymazy. Dla Indonalu Woman jest to idealna grupa, której można zalecać stosowanie tego preparatu. Po przeprowadzeniu kolejnych badań klinicznych zauważono bardzo zadowalające efekty. Potencjał jaki daje nam Indonal Woman jest jednak o wiele większy. Również u mężczyzn. Zauważono, że dzięki indol-3karbinolowi rakotwórcze komórki prostaty przestały się rozmnażać. W normalnych warunkach komórki z rakiem prostaty, posiadające receptory estrogenowe, leczy się tamoxifenem. Jest to produkt farmaceutyczny o wysokim stężeniu, ale ma on różne niepożądane oddziaływanie. Natomiast Indonal jest preparatem zbliżonym do tamoxifenu, także potrafi zniszczyć niektóre komórki rakowe i bez efektów ubocznych. Przypomnę, że można wykorzystać Indonal także we wspomaganiu leczenia raka jelita grubego czy odbytu, jeśli będą tam obecne wirusy HPV.

Dziękuję za rozmowę.