6 styczeń 2019
Ważne przesłania dla wszystkich
Najpierw biały człowiek zwany „czarnym buciorem”, eliminuje z grona żywych fokę, matkę głównej bohaterki, następnie grono polarnych niedźwiedzi, wreszcie zamierza zabić bohatera tej opowieści, białego niedźwiedzia Ksawerego.
Opowieść, pióra popularnej dziennikarki, jest relacją z procesu dewastacji życia na Biegunie Północnym przez człowieka, który to proces trwa do dzisiaj i wydaje się, że nie ma końca. Ale książeczka ma jeszcze jedno przesłanie, nie wiem, czy nie jest ono ważniejsze. Przesłanie, nawołujące do pojednania, jakże obecnie aktualne.
Jak wiadomo, białe niedźwiedzie i foki to stworzenia sobie wrogie: foki stanowią ulubione pożywienie niedźwiadków, stąd trzymają się od nich raczej daleko. Osierocona, mała foczka dociera w pobliże chatki misia i właśnie w niej, wbrew wszelkim regułom, znajduje schronienie. A biały niedźwiedź zastanawia się, kiedy i jak ją schrumkać, z tym, że musi ją najpierw rozmrozić, bo zamarzła.
Miś udaje się na przechadzkę, w trakcie której natyka się na swoją przyjaciółkę, śmiertelnie ranną niedźwiedzicę Ewelinę i dopiero co narodzoną jej córeczkę, Ewelinkę. Ale zostaje tam postrzelony przez białych ludzi, bezwzględnych myśliwych, polujących na zwierzątka z powodu ich cennych futer. Ciężko rannego misia oraz misiaczkę ratuje foczka-bohaterka: organizuje pomoc, w wyniku której zwierzątka trafiają do chatki Ksawerego.
I w tym miejscu czytelnik ma drugie przesłanie: w obliczu niebezpieczeństwa i zagrożenia życia trzeba się pojednać nawet z największym przeciwnikiem, żeby nie powiedzieć, z wrogiem. Bo wszelkie stworzenia powinny sobie pomagać, gdyż nikt nie jest w pełni samowystarczalny. Wypada nawet tego przeciwnika ochraniać, jak to zrobił Ksawery, chroniąc foczkę przed innymi niedźwiedziami polarnymi, które chciały ją zjeść.
Finałem książeczki są uroczystości Bożego Narodzenia w gronie naszych bohaterów, w trakcie których wszystkie zwierzątka otrzymały prezenty, a Ksawery dostał od foczki tytułowe lodowe serduszko, zawieszone na czerwonym sznurku.
Ta książeczka przypomina wszystkim pokoleniom czytelników o konieczności pojednania, niesienia pomocy potrzebującym oraz okazywania dobroci. Autorka wykazała się w niej znakomitą wyobraźnią i pięknym słowem.
Jacek Potocki
Małgorzata Domagalik. „Serce na sznurku”. Rys. Marcin Piwowarski. Wydawnictwo „Wilga”, Warszawa 2018
LEKTURY DECYDENTA
Blisko obywatela
Ta książka ukazuje się niedługo po wyborach samorządowych, czyli jest dość aktualna. więcej...