Pozwólcie, mi że, licząc na dobre wyniki,

dziś do ministra Czarnka wezmę się krytyki.

Ostoja moralności oraz tęga głowa

niewieście cnoty pragnie w rodaczkach kształtować.

Więc skromność i pokorę, mężowi oddanie,

ma w dziewczynkach budować szkolne wychowanie.

Pobożność i spełnianie oczekiwań kleru,

ślepą wierność rodzinie i wiarę w nią szczerą.

Gotowość by nie bacząc na silny ból głowy,

z mężem (chociaż pijany) ruszyć do alkowy

i zmienić się z dziewicy, przepięknej jak wróżka,

w nosicielkę macicy na ciut drżących nóżkach.

W chwilach wolnych od dzieci i męża zachcianek,

winna Polka cnotliwa wychodzić na ganek

i śpiewać hymn przepiękny na prezesa chwałę,

wielbiąc jego sukcesy i duże i małe.

A kiedy nutę skończy, każe zwyczaj stary,

z mężem wracać do łóżka, albo między gary.

Lepiej męża nie drażnić i gotować smacznie,

bo gdy się zdenerwuje to pewnie bić zacznie,

zaś siniaki pod okiem, a nawet złamanie,

o zbrodni przeciw cnotom świadczą Drogie Panie …

Zmieni się program w szkołach, by słowem i czynem,

cnoty niewieście kształcił i wspierał rodzinę.

Ja Czarnka krytykuję – bowiem mili moi,

Żaden prawdziwy krytyk cnoty się nie boi …….

RYSZARD GROSSET