Kiedy ją wieszamy na naszych domach, stojakach, miejscach do tego przeznaczonych, ogarnia nas wyjątkowe uczucie – identyfikujemy się z tym kawałkiem materiału, który znaczy dla nas nasz Kraj, nasze Państwo, naszą Ojczyznę. Jesteśmy patriotami – pisze Elżbieta Potocka.
Kawałek tkaniny w określonym kolorze. Najczęściej prostokątnej. Czasami z symbolem.
Obecnie każde państwo ma swoją flagę. Wyróżnia ją to z grona międzynarodowych podmiotów. Określa. Jest jak kod genetyczny.
Flagi wpisane są w każdą cywilizację – inkaską, perską, arabską, egipską, rzymską, chińską. Były symbolem władcy i jego określonych jednostek wojskowych. Na wielu znajdowały się znaki kultowe. Bardzo często znak z wyobrażeniem orła.
Flaga Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Flaga dynastii Qing. Smok i kolor żółty symbolizują władzę cesarską i oznaczają ich imperium.
Symbol na tyczce, proporzec na maszcie, czy kawałek tkaniny przypiętej do kija, zawsze były czymś więcej niż tylko przedmiotem, a ich utrata stanowiła hańbę dla żołnierzy.
W XII wieku nastąpił rozwój rycerstwa i rozwój heraldyki, co doprowadziło do powstania osobistych sztandarów heraldycznych dla władców i innych ważnych osób w królestwach europejskich.
Słowo flaga po raz pierwszy weszło do powszechnego użytku w XVI wieku i zaczęto odnosić je do sztandarów i chorągwi. Flagi zaczęły być regularnie używane w okresie „odkryć geograficznych” na statkach odkrywających nowe światy.
Flagi na statku Kolumba
Z czasem zaczęto je utożsamiać z państwami narodowymi, które pojawiały się pod koniec średniowiecza. To był proces wyzwalania się państw i ich władców spod panowania cesarza lub papieża.
Używanie flag narodowych stało się powszechne dopiero w XVIII wieku. Zwykli ludzie zamieszkujący określone terytorium zaczęli identyfikować się z jego symbolami, w tym flagami.
Dzień flagi w Polsce został ustanowiony przez Sejm w 2004 roku. Wybrano ten dzień nieprzypadkowo. W czasach PRL-u, po obchodach pierwszomajowego święta, trzeba było zdjąć flagi „z oczu”. Nie mogły dotrwać do dnia 3 maja, bo ten dzień kojarzył się z Konstytucją 3 Maja, której w PRL-u nie obchodzono. Dzisiaj 2 Maja łączy dwa ważne wydarzenia – Święto Pracy i Konstytucję 3 Maja. Święto Pracy upamiętnia walki robotników o godziwe warunki pracy i życia w roku 1886 w Chicago, które zostało krwawo stłumione przez policję, ale nie przepadło. Do kalendarza zostało wprowadzone w roku 1889, a w Polsce obchodzono je po raz pierwszy w 1890.
2 maja 1945 roku polscy żołnierze zawiesili biało-czerwoną na Kolumnie Zwycięstwa w Berlinie. Stała się symbolem końca wojny i nazistowskiej okupacji.
Długo biało-czerwona czekała, by ją godnie czczono. Dziś jest jej dzień.
ELŻBIETA POTOCKA
