Dr PAWEŁ SOROKA

Koordynator

Polskiego Lobby Przemysłowego

Polskie Lobby Przemysłowe istnieje już od 7 lat: powstało 13 marca 1993 roku w Warszawie. Inicjatywa jego powołania wyszła od organizatorów i uczestników trzech seminariów, zorganizowanych w latach 1992-93, które poświęcone były przekształceniom w przemyśle obronnym, lotniczym i elektronicznym. Branże te zagrożone były wtedy upadkiem.

   W trakcie trzeciego seminarium, które odbyło się na Politechnice Warszawskiej, dyskutowano o potrzebie polityki przemysłowej, od której w tamtym okresie państwo się odżegnywało. W gronie inicjatorów znaleźli się dyrektorzy, inżynierowie i związkowcy z przedsiębiorstw przemysłu obronnego, lotniczego i elektronicznego oraz jednostek badawczo-rozwojowych, eksperci i pracownicy nauki oraz wojskowi z MON i Sztabu Generalnego.

   Założyciele Polskiego Lobby Przemysłowego nadali mu formę niezależnego ruchu społecznego, będącego poziomym porozumieniem o współpracy i współdziałaniu równoprawnych i samodzielnych organizacji-stowarzyszeń i fundacji związanych z przemysłem oraz związków zawodowych różnych nurtów i branż.

   Polskie Lobby Przemysłowe stanowi forum uzgadniania stanowisk i opinii oraz wspólnych działań w istotnych sprawach polskiego przemysłu, zwłaszcza branż strategicznych i wysokiej techniki. Od początku swego istnienia Polskie Lobby Przemysłowe kieruje się zasadą niezależności od wszelkich partii i ugrupowań politycznych. Nie prowadzi też jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Jego aktywność ogranicz się wyłącznie do funkcji opiniodawczych i opiniotwórczych oraz edukacyjnych.

   Nadrzędnym celem Polskiego Lobby Przemysłowego jest umacnianie suwerenności gospodarczej Polski, a także pobudzanie procesów rozwojowych w polskim przemyśle oraz wpływanie na politykę przemysłową państwa i kierunki przekształceń własnościowych w przemyśle.  Cele te stara się osiągnąć poprzez reprezentowanie polskiego przemysłu i rodzimych przedsiębiorstw wobec parlamentu i jego komisji, rządu i poszczególnych ministerstw, samorządów terytorialnych i organizacji oddziaływujących na sytuacje w przemyśle. Lobby pośredniczy w nawiązywaniu współpracy między przedsiębiorstwami różnych branż. Poza tym – za pośrednictwem często zwoływanych konferencji prasowych – przybliża opinii publicznej najważniejsze problemy związane z przekształceniami w polskim przemyśle i zagrożeniami dla niego.

   W 1995 roku Polskie Lobby Przemysłowe jako swojego patrona obrało wybitnego polskiego polityka gospodarczego Eugeniusz Kwiatkowskiego. Uczestnictwo w działalności Polskiego Lobby Przemysłowego im. Eugeniusza Kwiatkowskiego zadeklarowały różne organizacje i stowarzyszenia inżynierskie m. in. Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, Polski Związek Stowarzyszeń Wynalazców i Racjonalizatorów, Fundacja Mechaników Polskich, związki zawodowe różnych orientacji z przemysłu i rolnictwa, kilkudziesięciu dyrektorów przedsiębiorstw, w tym z przemysłu obronnego i jednostek badawczo-rozwojowych oraz liczna grupa niezależnych ekspertów, będących pracownikami instytutów badawczo-rozwojowych, uczelni technicznych oraz uczelni i instytutów wojskowych. 19 czerwca 1996 roku zostało podpisane porozumienie o współdziałaniu Polskiego Lobby Przemysłowego ze związkami zawodowymi różnych nurtów w sprawie strategicznych branż polskiego przemysłu.

   Głównym celem tego porozumienia jest wspólne monitorowanie procesów decyzyjnych dotyczących przyszłości tych branż i przeciwstawianie się niekorzystnym dla nich rozwiązaniom.  Współpraca Polskiego Lobby Przemysłowego ze związkami zawodowymi różnych nurtów zwiększa siłę przebicia i oddziaływania Lobby, a także umożliwia mu bezpośrednie dotarcie do załóg pracowniczych. Jest również przejawem nowoczesnego partnerstwa między pracodawcami a pracownikami, opartego na podmiotowości stosunku pracy.

   W okresie siedmioletniej działalności Polskie Lobby Przemysłowe sformułowało kilkaset stanowisk, opinii i opracowań dotyczących spraw systemowych branżowych, a także konkretnych problemów polskiego przemysłu.   Zostały one przekazane rządowi lub poszczególnym ministerstwom oraz wybranym komisjom sejmowym i senackim. Przeważnie spotykały się one z odzewem i wyjaśnieniami ze strony władz. W sprawie niektórych stanowisk doszło do rozmów na szczeblu ministerialnym, ponadto przedstawiciele Lobby wielokrotnie zapraszani byli na posiedzenia komisji sejmowych. Zdarzało się, że niektóre komisje sejmowe zwracały się do PLP z prośbą o zaopiniowanie projektów ustaw. Polskie Lobby Przemysłowe dużo uwagi poświęciło także funkcjonowaniu i perspektywom zaplecza badawczo-rozwojowego polskiego przemysłu i kreowaniu postępu naukowo-technicznego i innowacji. Wielokrotnie wypowiedziało się w sprawie rządowych koncepcji restrukturyzacji strategicznych branż polskiego przemysłu, prezentując alternatywne propozycje ich przekształceń.

   W ciągu siedmiu lat swojego istnienia, Polskie Lobby Przemysłowe im. E. Kwiatkowskiego zorganizowało – wspólnie z różnymi związkami zawodowymi – kilkanaście konferencji  poświęconych polityce przemysłowej i sytuacji w różnych branżach oraz ich restrukturyzacji.

   Największym dotąd osiągnięciem Polskiego Lobby Przemysłowego jest opracowanie pt. „Polska racja stanu. Elementy alternatywnego programu gospodarczego”.

Eksperci Polskiego Lobby Przemysłowego ukazują w nim zagrożenie już występujące przed polska gospodarką oraz te, które mogą zaistnieć w najbliższych latach. Na tym tle proponują w swoim opracowaniu zestaw celów i różnych instrumentów, których realizacja i zastosowanie może zapewnić Polsce trwały rozwój gospodarczy i podmiotowe uczestnictwo w procesach globalizacji. W alternatywnym programie Polskiego Lobby Przemysłowego dużo uwagi poświęcono narzędziom polityki przemysłowej państwa oraz sposobom eliminowania bezrobocia i strukturalnego deficytu w obrotach polskiego handlu zagranicznego.

   Bardzo istotna jest część pokazująca kierunki koniecznych zmian w strategii przekształceń własnościowych w Polsce. W opracowaniu PLP znalazły się także propozycje dotyczące kreowania postępu naukowo-technicznego i innowacji, oraz alternatywne programy restrukturyzacji i strategicznych branż i dziedzin polskiej gospodarki, zgodnie z polską racją stanu.

Dr Paweł Soroka