W czasie jednej z jego podmiejskich wypraw nagle umiera jego dziewczyna, Monika; Wiktor panikuje i stara się ukryć ten przypadkowy zgon, między innymi po to, by ukryć samą znajomość, gdyż Wiktor jest żonatym mężczyzną. I tu wpada w sidła tzw. Reżysera, który wie o śmierci Moniki i który zrobił nawet zdjęcia spanikowanemu Wiktorowi i umierającej Monice: szantażuje naszego bohatera i poleca mu dokonanie kilku zabójstw, po których obiecuje dać mu spokój. Przy okazji czytelnik otrzymuje od autora dodatkowe wątki: pierwszy to oszustwa, dokonane przez Wiktora i jego firmę, która sprzedaje drogie, często bezwartościowe, gadżety bogatym kolekcjonerom oraz drugi wątek; osoby brata żony, Marka, zwanego Nazistą, który jest zainteresowany kupnem od firmy Wiktora, munduru SS-owca.

Wiktor otrzymuje polecenie od Reżysera, by udusić garrotą panią Szymańską oraz jej córkę. W międzyczasie ktoś dokonał brutalnego napadu na żonę Wiktora: raniąc poważnie jej twarz, dłonie, brzuch i nogi. Wiktor zdecydowanie sprzeciwia się pomysłowi lekarza, by wezwać policję. Obawia się on głębokiego śledztwa, które mogłoby wrócić do sprawy śmierci Moniki. A Reżyser nadal dzwoni do Wiktora i mu grozi… To on dokonał napadu na żonę Wiktora.

Wiktor decyduje się zamordować obie panie Szymańskie, morduje matkę i córkę i postanawia odnaleźć Reżysera. I pośrednio, poprzez agencję towarzyską, ustala jego dane osobowe.

Autor poświęca sporo miejsca przygotowaniom do finału, a Reżyser to 40-letni, rozwiedziony, dość zamożny biznesman, który może widywać swego syna od piątku do niedzieli. Reżyser przyjechał do nieznanej willi, ale wkrótce, poprzez zdjęcie żony Wiktora na kominku, zorientował się, gdzie jest. Reżyser zabił Nazistę, nadal szantażował Wiktora ujawnieniem zdjęć śmierci Moniki. A Wiktor grozi mu zabiciem syna; syna wprawdzie zostawił w spokoju, ale Reżysera zabił, wysłuchawszy wcześniej jego relacji o jego losach i przyczynach jego dziwnych działań.

Wiele uwag autora o cyfryzacji społeczeństwa. I w końcu Iga Hauke otrzymuje, zdeponowaną przez Reżysera w Banku Gospodarki Ekonomicznej, przesyłkę, w której są dowody niechlubnej działalności Wiktora. Na zakończenie powieści zrozpaczony Wiktor zastrzelił żonę.

Dobra książka z przesłaniem: Bądź uczciwy i nie kręć, gdyż za nieprawości w którymś momencie trzeba będzie słono zapłacić.

                                                                                              Jacek Potocki

Adrian Bednarek. „Skazany na zło”. Wydawnictwo „Novae Res”, Gdynia 2018