Mięso psie jest spożywane w różnych częściach świata. Głównie jednak w Azji. Według Humane Society International każdego roku w Azji zabija się około 30 milionów psów przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Najwięcej w Chinach – od 10 do 20 milionów. Pięć milionów w Wietnamie, jeden milion w Indonezji. Je się je w Korei Południowej, Korei Północnej. W Tajlandii, Laosie, Kambodży, na Filipinach, w północnych Indiach. I niektórych krajach afrykańskich, takich jak Ghana, Kamerun, Kongo i Nigeria, ale… także w niektórych obszarach wiejskich środkowej i wschodniej Szwajcarii, szczególnie w okresie Świąt Bożego Narodzenia, kiedy dla wielu mięso z kotów i psów jest świątecznym przysmakiem.

Hanoi. Stragan z psim mięsem na targu. Fot. Elżbieta Potocka

W Wietnamie często karmi się psy brutalnie – przez  rurkę w gardle, aby zwiększyć ich wagę przed wysłaniem ich na rzeź.

KAŻDY GATUNEK JEST JADALNY – I LABRADOR, I RETRIVER I COCKER SPANIEL. FARMY W KOREI POŁUDNIOWEJ, ŁAPANKI GDZIE INDZIEJ

Koreańczycy historycznie uważali psy za jadalne zwierzęta gospodarskie. Jedli je od  ponad tysiąca lat. Były one źródłem pożywienia podczas głodów, w czasie okupacji Korei przez Japonię i w czasie wojny koreańskiej. Psów było więcej niż bydła i nie były użyteczne.

W większości krajów psy hoduje się jak świnie. W Korei Południowej około 2,5 miliona na specjalnych farmach, z czego około jednego miliona zostaje zabitych i zjedzonych.

W Korei Północnej psów domowych było znacznie mniej niż na południu. Były rzadkie i drogie w utrzymaniu – same musiały jeść, ale kiedy nastał głód i na rynku zaczęło brakować żywności, każde gospodarstwo miało (może nadal ma) obowiązek wyhodowania przynajmniej jednego psa do spożycia. Kiedy nie mogło tego zrobić – trzeba było zapłacić karę. Siłą zabierano domowe psy…

Potem sytuacja się zmieniła i jedzenie psiego mięsa stało się modne. W Korei Północnej jego  spożycie propaguje się od 2010 roku. Cena 1 kg mięsa z psa została określona na 500 wonów. W ostatnich latach bardzo zachęca się do jego spożywania. W 2018 r. w północnokoreańskiej prasie ukazała się seria artykułów, zachwalająca jego walory smakowe. Do jedzenia psiego mięsa zachęca sam Wielki Następca Kim Jong Un nazywając psie mięso „superprzysmakiem”.

W stolicy KRLD, Pjongjangu, funkcjonuje kilka restauracji serwujących psie dania i zajadają się nimi reżimowe elity. Ostatnio powstaje kolejna – Dog Meat Delicacy House. Sam Kim nadzoruje jej budowę.

W okresie głodu psy zjadano, by przetrwać. Teraz, obok walorów smakowych, podkreśla się ich walory odżywcze. Wskazuje się, że w psim mięsie jest więcej witamin niż w kurczakach, kaczkach, wołowinie i wieprzowinie. Kim dania z psów uważa niemal za „dania narodowe” i urządza konkursy na potrawy z psa. Jego ojciec robił konkursy na potrawy z ziemniaków. Podobno dało się z nich przygotować 2000 różnych potraw.

W kulturach azjatyckich mięso psa od wieków było częścią jadłospisów. Obecnie w większości spożywa je starsze pokolenia. Większość ludzi w Chinach nie je mięsa psów – nie jest ono częścią głównego nurtu chińskiej kultury kulinarnej.

W Chinach i Korei Południowej powstają liczne organizacje na rzecz ochrony zwierząt, które  sprzeciwiają się handlowi psim mięsem. Trudno jednak zmienić tysiącletnie tradycje.

Tylko wiedza na temat zagrożeń może zmienić te obyczaje. Badania wykazuję, że spożywanie psiego mięsa może stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. Często niebadane są źródłem włośnicy, cholery i wścieklizny.

Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że jedzenie psiego mięsa zwiększa ryzyko zachorowania na cholerę, a wścieklizna zabija rocznie dziesiątki tysięcy ludzi w całej Azji i została wykryta u psów sprzedawanych do spożycia przez ludzi w Chinach, Wietnamie i Indonezji.

Jestem WŚCIEKŁY

ELŻBIETA POTOCKA