HISTORIA DECYDENTA
Władca
Jest to książka autorstwa wybitnego polskiego znawcy czasów starożytnych. Obejmuje ona losy nie tylko cesarza Nerona, ale i jego poprzedników: Kaliguli i Klaudiusza. więcej...
Jest to smutna książka. O wrogości Żydów do Polski i Polaków, do tej Polski, w której starozakonni, po wydaleniu z Europy Zachodniej, żyli przez stulecia dostatnio i bezpiecznie.
Autor szuka źródeł tej wrogości, a także ujawnia prawdę o żydowskich zbrodniarzach wojennych, którzy byli „gorsi niż Niemcy”. Pisze o współżyciu Polaków z Żydami w Galicji, wskazuje na świetną organizację wspólnoty żydowskiej generalnie, pisze o sekularyzacji religijnych wspólnot żydowskich, o początkach ruchu syjonistycznego, o regułach funkcjonowania bogatej społeczności Żydów amerykańskich, oblicza, że w latach 20. ubiegłego stulecia 13 procent ludności Polski stanowili Żydzi.
Wrogi stosunek Żydów do Polaków ukształtował się w czasach rozbiorowych, kiedy na ziemiach polskich władzę sprawowali zaborcy, nie Polacy; wówczas Żydzi z wiernością traktowali właśnie ich, ciemiężców, a za ciemiężców uznali dotychczasowych dobroczyńców, Polaków. Sami natomiast pielęgnowali w tym czasie najlepszą wiedzę medyczną i finansową, jaką przejęli od Sumerów, Chaldejczyków i Babilończyków, znając świetnie znaczenie pieniądza.
Księgi Tory uznawały podwójną moralność: prawość i sprawiedliwość należy stosować jedynie wobec Żydów, a obojętność, a nawet wrogość wobec ludzi, nienależących do żydowskiej społeczności. Autor przypomina, że po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku społeczność żydowska domagała się uzyskania autonomii politycznej i terytorialnej, a Żydzi podsycali antypolskie sentymenty nie tylko wśród własnej społeczności w Polsce, by zwiększyć napływ wykształconych w naszym kraju młodych Żydów do Palestyny, ale i nastawiały wrogo do niepodległej Polski, np. władze w Niemczech.
Na uwagę zasługuje też przypomniana w książce decyzja Józefa Piłsudskiego, by nadać polskie obywatelstwo 600-tysięcznej emigracji Żydów z bolszewickiej Rosji. A Żydzi byli nieustannie wrogo nastawieni do niepodległej Polski, podobnie jak i tzw. międzynarodowe komisje śledcze, kierowane zresztą przez Żydów. Do dzisiaj, wiele raportów żydowskich zawiera „wzięte z sufitu” i niepoparte żadnymi źródłami, nieprzychylne dla Polski informacje.
Wreszcie wojna i okupacja niemiecka. Przy okazji autor przypomina przewrotny charakter działalności oraz intencji naszych „gwarantów”.
Autor podaje bardzo interesujące informacje: kierownictwa organizacji żydowskich dążyły do pogłębienia separacji Żydów od Polaków, a działania międzynarodowych organizacji żydowskich zmierzały do uśpienia czujności wobec intencji Niemców, którzy mieli świetną orientację w dziedzinie naszych mniejszości narodowych i prawie natychmiast po inwazji przyznały Żydom upragnioną autonomię, w postaci gett i utworzenia Judenratów czyli Rad Żydowskich, które potem „autonomicznie” decydowały, kogo wysłać do obozu koncentracyjnego.
Autor pisze, jak Żydzi rozgrzeszali po wojnie Judenraty. Wiele też pisze o eksterminacji Żydów przez Niemców na ziemiach polskich, o pomocy Polskiego Podziemia, udzielanej Żydom oraz o obojętności aliantów i światowych organizacji żydowskich, w tym organizacji syjonistycznych, na gehennę polskich Żydów. Wiele pisze o działalności Eichmanna na Węgrzech oraz o blokowaniu przez „cywilizowanych” Anglików Żydom wjazdu do Palestyny.
Wreszcie, opis Powstania w Gettcie Warszawskim, rozdźwięki w gronie bojowników i spory bojowników z Armią Krajową o nieuzasadnione dostawy oraz o odsiecz dla walczącego getta. Zresztą, autor ujawnia opinię o skali powstania, która według niego, nie była imponująca, podobnie jak i Żydowska Organizacja Bojowa. Przez całą relację ciągnie się pytanie: „Kto rzeczywiście tam walczył?” Według autora, te właśnie spory z AK stały u podłoża bezwzględnej nienawiści, jaką we wczesnych latach PRL żywili wobec akowców żydowscy funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa.
Autor konkluduje, że w polskim społeczeństwie jest niewielka wiedza o polskich Żydach i wyjaśnia, że to z powodu usunięcia przez tzw. żydokomunę wiedzy o życiu i działalności tych ludzi w Polsce. Ta książka wiele wyjaśnia i dlatego jest godna uważnego przestudiowania.
Jacek Potocki
Roman Kafel. „Spotwarzona przeszłość, czyli o żydowskich zbrodniarzach wojennych”. Wydawnictwo „Wektory”, Wrocław 2019
MUZYKA DECYDENTA
Wirtuoz
„No.24” – najsłynniejszy kaprys wirtuoza wszech czasów. Dla jednych szczyt możliwości wykonawczych, dla innych prawdziwa rozkosz słuchania. więcej...