Sama akcja to okres Bożego Narodzenia 2016 roku: wówczas w Warszawie zostaje zamordowany, nie bardzo wiadomo dlaczego, młody człowiek, Łukasz Kos, który następnego dnia ma mieć swój ślub. Śledztwo prowadzi bystry i skuteczny komisarz, Adam Lorenz, zresztą skłócony z nadzorującym śledztwo prokuratorem. Końcowe partie powieści zawierają wyjaśnienie, dlaczego ten znakomity policjant jest jednocześnie złamany przez życie: jakiś czas wcześniej, w wypadku samochodowym zginęły jego żona i córeczka.

Autorka ujawnia czytelnikowi metody śledcze polskiej policji, które Lorenz opanował bezbłędnie. Czytelnicy śledzą nie tylko te metody, ale i poznają zespół śledczy, złożony z ludzi obarczonych różnymi problemami osobistymi. Na uwagę zasługuje postać tzw. profilerki, Izy Rawskiej, która ma pomóc policji w określeniu osobowości sprawcy morderstwa.

Pojawia się kolejne morderstwo: tym razem sprawca dokonuje „zbiorowej” egzekucji mężczyzny i jego dwojga dzieci oraz rani ich matkę, która z rozpaczy popełnia potem samobójstwo. Przed morderstwem kobieta słyszy, że jest pchłą, czyli nikim, co wyjaśnia znaczenie tytułu książki.

Policja nadal poszukuje sprawcy. Komisarz, wspierany przez profilerkę, ma pewną ideę, która ulegnie wzmocnieniu w wyniku wielu nieoficjalnych rozmów, nawet na cmentarzu.

Sprawca morderstw porywa siostrę komisarza z jej córeczką; czytelnik śledzi postępowanie policji, zmierzające do zidentyfikowania i ujęcia sprawcy. Pomaga Lorenzowi przypadek: chodzi o rozbieżność adresów: oficjalnego i rzeczywistego. Na ten pierwszy został wysłany przez mordercę kolejny list, który dopiero po pewnym czasie dotarł do adresatki. Wniosek: oficjalny adres musiał pochodzić z rejestrów w jakimś urzędzie.

Po zbadaniu stanu osobowego urzędu komisarz już wiedział, kto jest mordercą i na czyje zlecenie ten morderca działał. Bo morderca był wcześniej w Pałacu Mostowskich, jako świadek. Czytelnik otrzymał w ten sposób informację o związku prologu książki z jej akcją: ci, którzy cierpieli podczas Powstania Warszawskiego powinni mieć towarzystwo, złożone z tych, którzy żyją radośnie i beztrosko. Oni też powinni cierpieć. Sprawca morderstw był zbyt młody, by ucierpieć w Powstaniu Warszawskim. On był narzędziem w ręku swojej narzeczonej, znanej dziennikarki, a ta była wnuczką Basi Gajewskiej, której rodzina została wymordowana przez Niemców w 1944 roku.

Super intryga! Znakomite prowadzenie postaci tej powieści kryminalnej o zacięciu psychologicznym. Czytamy!!!

                                                                                                 Jacek Potocki

Anna Potyra. „Pchła”. Wydawnictwo „Zysk i S-ka”, Poznań. b.r.w.