Król już troszkę jest niemłody,
coś w dodatku mu do brody
przyczepiło się i gdy to
chciał odczepić, o kopyto

diabła potknął się i leży.
Turoń dalej truchtem bieży.
Gwiazdor w stanie jest upojnym,
marzą mu się gwiezdne wojny.

Anioł zaś na ciemną stronę
przeszedł, bo właśnie koronę
swoją tam zapodział król.
Wszyscy zapomnieli ról.

Śmierć chce kasę za swą kosę.
Turoń śpiewa cienkim głosem.
Diabeł tak się rozanielił,
że sam siebie nagle zdzielił

kijem po łbie za złe czyny.
Śmierć się śmieje bez przyczyny.
Turoń turla się po bruku.
Narobili mnóstwo huku.

Dobijają się do bramy
więc ich zaraz powitamy
i niech zbytnio nikt nie wnika
w trudne sprawy kolędnika.

Anita Jagodzińska