17 październik 2022
Aktorka nietuzinkowa
Nie chcę wymieniać jej słodkich ról. Chcę zwrócić uwagę na rolę wyjątkową, wykreowaną w filmie wyreżyserowanym przez Johna Frankenheimera „The Manchurian Candidate” z 1962 roku. To jeden z najlepszych thrillerów politycznych, a przyczyniła się do tego Angela Lansbury – wspomina Elżbieta Potocka.
Film dostał Oskara a Angela nominację do Oskara.
Film wszedł na amerykańskie ekrany 24 października 1962 roku, w szczytowym momencie kryzysu kubańskiego, który doprowadził świat do krawędzi wojny atomowej.
Przypomnę, że chodziło wówczas o rozmieszczenie na Kubie radzieckich pocisków balistycznych średniego zasięgu, bezpośrednio zagrażających terytorium USA.
Ten film pogłębił antykomunistyczną histerię w USA. Opowiada o zagrożeniu, które nieświadomie przynieśli ze sobą jeńcy wojny koreańskiej. Schwytani w tej wojnie żołnierze amerykańscy zostali poddani przez radziecko-chińskie służby specjalne indoktrynacji i praniu mózgów. Po wojnie wracają do cywilnego życia w Stanach Zjednoczonych, ale niektórzy jako uśpieni zabójcy. Jednym z nich jest bohater tej opowieści, który zostaje obudzony, kiedy chińscy i radzieccy pracodawcy planują zamach na kandydata na prezydenta Stanów Zjednoczonych, co ma doprowadzić do przejęcia władzy przez „ich” kandydata.
A w osiągnięciu tego celu pomaga Eleanor Iselin – żona przeciętnego konserwatywnego polityka, którego ona pcha wyżej i wyżej – na sam szczyt władzy. Po prezydenturę. To marionetka, którą ma zamiar kierować, kiedy zostanie Pierwszą Damą. To także matka uśpionego zabójcy, którego także musi poświęcić dla własnych celów. Jest ona bowiem komunistyczną tajną agentką – bezwzględną, okrutną i bezlitosną. Uruchomiła cały mechanizm dostępnych środków – posuwając się nawet do mordów – by zadowolić swoich zleceniodawców.
To najważniejsza rola Angeli Lansbury w jej karierze aktorskiej. Aktorka stworzyła przerażający obraz politycznego kameleona – z przeciętnej, amerykańskiej patriotki, przeistacza się we wroga demokratycznego systemu. Stwarza obraz niewiarygodnie złej matki, która dla osiągnięcia swoich planów, mieszczących się w planach wrogów zewnętrznych, poświęca własnego syna i wiele bliskich osób.
Cały film był przerażający i wywołał taką histerię w Stanach Zjednoczonych, że po politycznych zabójstwach w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku przez moment przestano go w kinach pokazywać. I tak świetny, że trzeba go obejrzeć.
ELŻBIETA POTOCKA
BIBLIOTEKA DECYDENTA
Opowieść o życiu
Gdy trafiła do mnie książka „Mały biały domek”, pomyślałam, że ten tytuł zapowiada coś, co się nie może zdarzyć. więcej...