Antypody – w postaci ludzi honoru i ludzi bez honoru – nie wyczerpują typologii postaw według kryterium, czy ludzie kierują się w swym postępowaniu poczuciem honoru i powinnością postępowania honorowego. Pomiędzy tymi „czystymi” typami  musimy jeszcze uwzględnić mentalność i stały schemat postępowania ludzi o bardzo szczególnym – powiedzmy jasno: fałszywym – rozumieniu honoru, które towarzyszy fałszywej samoświadomości. Powiada się o nich, że to ludzie „honorni”. W największym skrócie: osobnik „honorny” to ktoś przepojony (aż go rozsadza) poczuciem własnej wartości i ważności, oczekujący i wymagający od otoczenia, by nieustannie czynić mu honory - pisze prof. dr hab. Mirosław Karwat. więcej...