Jest ogromny – ma 34 metry wysokości i waży ponad 250 ton. Złożono go z 202 kawałków brązu. Trzeba pokonać 268 stopni, by móc mu popatrzeć w oczy. I jest zwrócony na Północ – w stronę Pekinu.

Na piersi ma swastykę. To znak w kształcie równoramiennego krzyża, o ramionach zagiętych pod kątem prostym w lewą stronę. Nazwa „swastyka” pochodzi z sanskrytu, tj. języka starożytnych Indii i oznacza „przynoszący szczęście”. Od 5 tysięcy lat była stosowana jako symbol dobrobytu w różnych kulturach: w Indiach, Chinach, Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej – wśród Majów, Ameryce Północnej – wśród ludów Navajo. W Europie – w mitologii nordyckiej.

Fot. EP

Rozróżnia się swastykę prawo i lewoskrętną. Prawoskrętna ma ramiona zgięte zgodnie z ruchem wskazówek zegara i uważana jest za symbol Słońca. W tradycji buddyjskiej ramiona zgięte w lewo 卍 – symbolizują stopy lub odciski stóp Buddy. W Chinach znak swastyki pojawił się ok. 2000 lat temu, kiedy zagościł tam buddyzm.

Na świecie buddyzm praktykuje około 500 mln ludzi, w Chinach około 250 mln.

Elżbieta Potocka