Priorytety biznesu na czas polskiego przewodnictwa w UE dotyczą kwestii o zasadniczym znaczeniu dla rozwoju jednolitego rynku oraz przedsiębiorców, którzy na nim funkcjonują.

1. Rynek wewnętrzny: dobre prawo, likwidacja barier, informacja.
   
2. Energia: zintegrowana polityka, efektywność energetyczna, bezpieczeństwo.
   
3. Rynek pracy: elastyczność i bezpieczeństwo, mobilność, działania.B
   
4. Budżet UE po roku 2013 / politka spójności: koncentracja, efektywność, skuteczność.

Ad. 1  Polska prezydencja przypada na okres kluczowych decyzji dotyczących przyszłości rynku wewnętrznego oraz reform, które powinny zwiększać  konkurencyjność gospodarki europejskiej. W czasie polskiej Prezydencji za szczególnie istone uważamy:

• poprawę jakości prawa, które reguluje funkcjonowanie rynku wewnętrznego: na etapie tworzenia (np. ocena skutków regulacji) oraz stosowania (np. monitoring terminowości i prawidłowości implementacji);
  
• redukcję barier na internetowym rynku wewnętrznym poprzez:

– uproszczenie elektronicznych transakcji (np. ujednolicenie praw konsumentów i zasad identyfikacji oraz uwierzytelniania elektronicznego),

– ułatwienie wymiany treści cyfrowych (np. poprawa poziomu ochrony własności intelektualnej w Internecie);

• poprawę dostępu do informacji o korzyściach i warunkach uczestnictwa w jednolitym rynku dla obywateli i przedsiębiorców (np. pojedyncze punktuy kontaktowe w ramach dyrektywy usługowej).

Ad. 2 Sprawy energetyczne i redukcja emisji dwutlenku węgla to największe wyzwania, przed którymi stoi polski przemysł. Lewiatan popiera cele Unii w zakresie klimatu i energii, wyznaczone na rok 2020. Jesteśmy także zwolennikami mapy drogowej 2050. Istnieje jednak szereg spraw, którymi naszym zdaniem powinny zająć się Komisja i Parlament Europejski. Są to:

·         Kwestia najważniejsza to jak realizować ambitne cele w mądry sposób („smart” – jak mówi się w Brukseli), tzn. zmniejszyć emisję utrzymując wzrost gospodarczy, konkurencyjność Europy i tworząc nowe miejsca pracy. Wierzymy, że jest to możliwe. Wymaga jednak prawdziwej integracji polityki klimatycznej, energetycznej i przemysłowej.

·         KE przedstawia ambitne cele redukcji emisji do 2050 uzasadniając ich realność analizami na poziomie EU-27. Uważamy, że jest to niewystarczające. Postulujemy przeprowadzenie wielostronnych analiz na szczeblu poszczególnych krajów i sektorów i dopiero na tej podstawie zbudowanie Mapy 2050 przejścia do gospodarki niskoemisyjnej.

·         Wspieramy dążenie UE do zawarcia globalnego porozumienia post-Kioto, ale jesteśmy przeciwni jednostronnemu podnoszeniu celu redukcyjnego przez UE. Unia Europejska nie może abstrahować od tego co robią nasi najwięksi partnerzy gospodarczy. Energia w EU już teraz jest droższa niż w USA i Chinach.

·         Bezpieczeństwo energetyczne, trzeba budować przez wspólny rynek energii i wykorzystanie lokalnych surowców.  Realizacja projektów infrastrukturalnych będzie wymagać mądrego wsparcia środków publicznych. Jak to zrobić powinno być przedmiotem debaty nad Nową Perspektywą Finansową.

Ad. 3 Największym wyzwaniem dla gospodarki europejskiej pozostaje demografia.  Kolejne komunikaty Komisji Europejskiej wzywające do reform na rynku pracy nie przyniosły oczekiwanych efektów.  Dlatego, w ocenie PKPP Lewiatan, potrzebujemy:

• lepszej koordynacji i ściślejszego monitoringu przez KE wdrażania krajowych modeli  flexicurity (np. wznowienie działalności Misji Komisji Europejskiej na rzecz flexicurity  .
  
• poprawy atrakcyjności Unii Europejskiej jako miejsca pracy dla wysoko wykwalifikowanych specjalistów, także z krajów trzecich (np. terminowe i prawidłowe wdrożenie odpowiednich dyrektyw, zwłaszcza Dyrektywy Błękitna Karta oraz Dyrektywy dotyczącej delegowania pracowników).
  
• efektywnych zachęt do wdrażania przez państwa członkowskie reform emerytalnych (np. przyjęcie jednolitej metodologii określania długu publicznego pozwalającej na uwzględnianie pełnych zobowiązań emerytalnych państwa – jawnych i ukrytych.

Ad. 4 Unia Europejska potrzebuje instrumentów do realizacji ambitnych celów i strategii, w tym zwłaszcza strategii Europa 2020. Jednym z najważniejszych narzędzi jakie ma do dyspozycji pozostaje budżet i finansowane w jego ramach inicjatywy oraz polityki, szczególnie polityka spójności. W dobie oszczędności nie możemy liczyć, że zaspokoi on wszystkie potrzeby. Dlatego konieczna jest: 

• koncentracja interwencji europejskiej na obszarach o największym potencjale rozwojowym (np. zagwarantowanie odpowiedniego wsparcia badań i rozwoju oraz innowacji, poprawa koordynacji pomiędzy politykami i inicjatywami)
  
• poprawa efektywności realizowanych programów i projektów (np. zmiana podejścia do sprawozdawczości i kontroli, tak aby ocenie podlegały przede wszystkim rezultaty projektów)

·         uproszczenie i usprawnienie systemu wdrażania polityki spójności (np. sprawne negocjacji regulacji umożliwiające dobre przygotowanie programów wsparcia, benchmarki efektywności instytucji uczestniczących w realizacji programów wsparcia).  

Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan