Eichelberger mówi, że po tej książce odmieniło się życie czytelników i nabrało ono głębszego wymiaru, że wyzwoliła się w nich energia i wiara, jakiej nie spodziewali się w sobie odnaleźć.

Powieść Coelho dotyczy wędrówki andaluzyjskiego pasterza i jest właściwie bardzo prosta w przekazie, ale potrafiła oczarować i wzruszyć czytelnika, jak każda baśń. Są to mity, do których często odwołują się psychoterapeuci. Powieść ta powoduje, że czytelnik inaczej postrzega i rozumie siebie, jak i otaczający świat.

Filozof pyta, a co jest z magicznymi przedmiotami, występującymi w baśniach. Psychoterapeuta odpowiada, że te magiczne przedmioty symbolizują naszą wewnętrzną rzeczywistość, czyli nasze wady i zalety. W powieści występują tajemnicze, niewidoczne  kamienie, Urim i Tumim, które każdy chciałby mieć, gdyż one pozwalają unikać wielu życiowych błędów i rozczarowań, a w umysłach czytelników jest intuicja, która na to pozwala. Choć może ona być zawodna, gdy jest rzadko używana, a większość decyzji i tak podejmujemy w sposób irracjonalny i ta podświadomość pomaga znaleźć drogę tzw. wewnętrznej podróży.

To pojęcie wyjaśniają rozmawiający. Wyjaśniają też pojęcie owiec, które trzeba sprzedać, by zrobić pierwszy krok wędrówki. Czyli trzeba zerwać z przeszłością, gdyż życie przeżywa się w oparciu o stereotypy i nawyki, które są bardzo wygodne, gdyż ułatwiają kontakt z otoczeniem i zapewniają wygodę. Rozmówcy nawiązują do zmian w życiu Buddy, który dążył do odnalezienia skarbu prawdy. Aby zmiany były rzeczywiste, trzeba sprzedać wszystkie owce, a nie po jednej.

W powieści występuje też Anglik, z którym bohater wyrusza na pustynię. Jest on zaangażowany w realizację swojego alchemicznego marzenia, które sprowadzało się do przemiany ołowiu w złoto. Była to jednak ślepa uliczka, gdyż nikt nie odnalazł Szmaragdu z wypisaną prawdą o języku Wszechświata.

Rozmówcy poruszają wpływ dzieciństwa na kondycję psychiczną człowieka. Powstaje pytanie, czy istnieje jakieś wspólne pragnienie człowieka? Tak, jest to pragnienie uwolnienia się od lęku każdego rodzaju. Następny problem, to co to znaczy być sobą? Nie chodzi o to, by w sobie cokolwiek tłumić. Trzeba sobie uświadomić wady i pragnienia i wówczas jest to droga do prawdziwej wolności. Postępowaniem człowieka nie powinny kierować negatywne emocje. Czysty umysł to umysł uwolniony od złudzenia ego. Agresja i słabość.

Sumując: wszystko w nas powinno być jednością i harmonią. Również myślenie o przyszłości, a ludzie chcą mieć zawsze rację. Ludzie mają osiągnięcia, motywowane egocentrycznie, narzucają sobie tempo.

Pora na pełne odniesienie się do powieści i do głównego bohatera. Jest sporo uwag o duchowym lenistwie, o rozwiązaniach połowicznych, o tęsknocie, o odwadze, o własnej legendzie każdego człowieka, o przemianach w charakterze dorosłych ludzi w porównaniu z okresem ich dzieciństwa, o miłości i wreszcie, o Bogu, o istocie modlitwy i o istocie religii.

Bardzo dobra książeczka o życiu wszystkich i każdego z osobna. Jest to książeczka całkowicie niezależna od powieści „Alchemik”.

                                                                                              Jacek Potocki

Wojciech Eichelberger, Wojciech Szczawiński, „Alchemia „Alchemika” Wydawnictwo „Drzewo Babel”, Warszawa 2021, s. 195.