Inny wątek, to życie, niemającej powodzenia u mężczyzn, pani inspektor Scotland Yardu, Kate Linville, a jeszcze inny to zapiski, dokonane przez mordercę dziewczynek, zgarnianych do samochodu z ulicy.

Autorka bardzo zręcznie pilnuje tej ostatniej części, co powoduje, że czytelnik nie jest w stanie nawet się domyślić, kto może być mordercą, zdemaskowanym ostatecznie przez Kate.

W powieści okazuje się, że jedna ze spraw jest dęta, nie ma żadnego związku z porwaniem i z morderstwami i wyglądała zupełnie inaczej, niż ją przedstawiała na początku domniemana ofiara niedoszłego, kolejnego zabójstwa, jak i ten, który miał dziewczynkę uratować. Rozwiązanie tego dość długiego wątku jest bardzo logiczne i życiowe, gdyż taka sytuacja może się zawsze w życiu wydarzyć: jest to sygnał, skierowany do nadopiekuńczych i stale zajętych rodziców.

A samo śledztwo? Tu na uwagę zasługuje osoba despotycznego nadkomisarza lokalnej policji, alkoholika Caleba Hale’a, niezadowolonego z sukcesów innych i niedopuszczającego innych do „swojego śledztwa”.

Wreszcie, osoba zabójcy, a raczej mordercy dziewczynek. Nie wypada zdradzić tożsamości tej osoby, a motywy jej działania są charakterystyczne dla ludzi chorych psychicznie, żyjących w wyimaginowanym świecie. Trzeba przyznać, że Charlotte Link rozwinęła ten wątek bardzo zręcznie, wręcz przykładowo.

Rozwiązanie tajemnicy morderstw może stanowić dla wielu czytelników zaskoczenie, choć fachowcy z dziedziny psychiatrii mogą znaleźć uzasadnienie motywów, leżących u podłoża morderstw i w wyniku pracy myślowej, będą w stanie zidentyfikować tę osobę. Warto jednak zastanowić się, skąd mógł wziąć się motyw pierwotny owych morderstw.

Interesujące, że niemiecka autorka tak dobrze opisała sytuację w Anglii, w angielskiej policji i jej strukturach.

Doskonała powieść na długie, zimowe wieczory.

                                                                                              Jacek Potocki

Charlotte Link. „Poszukiwanie”. Tłum. Dariusz Guzik. Wydawnictwo „Sonia Draga”, Katowice 2019