Established 1999

KOBIETY DECYDENTA

25 wrzesień 2019

Aktorka totalna

Danutę Szaflarską wszyscy znają i znali. A wszystko to dzięki głównym rolom w pierwszych polskich filmach po II wojnie światowej „Zakazane piosenki” i „Skarb”.

Ta książka jest właśnie o tej aktorce, dla której najważniejszą sprawą było „granie”- ale nie w filmach; bowiem, po tych pierwszych dwóch przez całe lata nie miała godnych siebie propozycji, tylko w teatrze, w którym występowała do końca swego długiego, ponad 100-letniego życia.

Książka jest głównie oparta na opiniach członków rodziny i na wspomnieniach przyjaciół pani Danuty i jej samej.

Wspomnienia z dzieciństwa, ilustrowane interesującymi zdjęciami z prywatnych zbiorów rodzinnych. Na czoło tych wspomnień wysuwają się lata, spędzone w Kosarzyskach, wiosce nad Popradem. Są również i bolesne momenty tego okresu: śmierć ojca i siostry. Potem, pobyt w szkole, wyjazd do Krakowa; Danusia chce studiować medycynę, ale z braku pieniędzy studiuje w Wyższej Szkole Handlowej.

Już w szkole średniej ujawnia się jej talent i gra w spektaklach, organizowanych przez Towarzystwo Dramatyczne. Potem niełatwe studia w Instytucie Teatralnym; profesorami są w nim m.in. Aleksander Zelwerowicz, Leon Schiller czy Stanisława Wysocka. Autorka wiele miejsca poświęca im oraz innym mistrzom polskiej sceny. Na studiach Szaflarska przyjaźni się m.in. z Hanką Bielicką i Jerzym Duszyńskim.

Pobyt w Warszawie i praca w warszawskich teatrach. Następnie Wilno i słynny teatr „Na Pohulance”. Ślub oraz nieudany związek małżeński aktorki z wybitnym pianistą, Janem Ekierem. W książce podane są przyczyny, z których ów związek się rozpadł.

Szczególne miejsce, nawet w formie pewnej traumy, zajmuje w życiu Szaflarskiej okupacja niemiecka i Powstanie Warszawskie. Ale najpierw w książce omówiona zostaje okupacja Wilna przez Armię Czerwoną, potem wyjazd do Warszawy oraz powstanie, w którym pełni funkcję gońca. I słynne, powojenne filmy, w których gra z Jerzym Duszyńskim. Opisane są polskie sceny, na których Szaflarska występuje, z którymi podróżuje po świecie i gdzie zawiera bardzo rzadkie przyjaźnie.

Potem małżeństwo z Januszem Kilańskim, zakończone rozwodem. Szaflarska była bardzo znaną i lubianą aktorką, ale trudnym człowiekiem; niczego nie owijała w bawełnę i waliła „prosto z mostu”, jak jej się coś nie podobało, a w stosunkach rodzinnych była wręcz despotyczna i oschła. Stąd nawet córki po latach wypowiadają się o niej, jako o matce, dość wstrzemięźliwie.

Zmarła w wieku 102 lat.

Bardzo ciekawa książka o znanej aktorce, którą wszyscy lubili. O wielu sprawach czytelnik dowiaduje się po raz pierwszy.

                                                                                              Jacek Potocki

Katarzyna Kubisiowska „Szaflarska. Grać, aby żyć.” Wydawnictwo „WAB”, Warszawa 2019.

W wydaniu nr 214, wrzesień 2019, ISSN 2300-6692 również

  1. Z KRONIKI BYWALCA

    Fotografie Józefa Czechowicza
  2. PENSJA MINIMALNA

    Koniec zabawy
  3. KOBIETY DECYDENTA

    Aktorka totalna
  4. Z KRONIKI BYWALCA

    Piękna przestrzeń
  5. BIBLIOTEKA DECYDENTA

    Chłopiec inny niż wszyscy
  6. DECYDENT SNOBUJĄCY

    Palma premiera Trudeau
  7. EKOLOGIA DECYDENTA

    Inna Warszawa
  8. THRILLER DECYDENTA

    Produkcja "nadludzi"
  9. W SALONIE IMR

    Czarnocin bije na głowę
  10. KOBIETY DECYDENTA

    Piękna konfidentka carskiej policji
  11. HISTORIA DECYDENTA

    Dyskretny urok angielskiej arystokracji
  12. FILOZOFIA I DYPLOMACJA

    Po Iraku Iran?
  13. DECYDENT POLIGLOTA

    Czas na język niemiecki
  14. WIATR OD MORZA

    Elbląskie nawiedzenie
  15. POLITYKA DECYDENTA

    Życzliwy Polsce
  16. LEKTURY DECYDENTA

    Pierwszy krok na Księżycu
  17. WIATR OD MORZA

    Ciszej nad tą trumną...
  18. CO SIĘ W GŁOWIE MIEŚCI

    Unieść się honorem