Established 1999

II WOJNA ŚWIATOWA

1 grudzień 2015

Asy polskiego lotnictwa wojskowego

Od XVIII wieku historię Polski kształtuje ciągła walka o wolność i niepodległość. Najpierw dążenie do odzyskania suwerenności po trzech rozbiorach Polski w latach 1772-1795 i zdobycie niepodległości w 1918 roku po zakończeniu I wojny światowej. Kolejna walka z Rosją Sowiecką i wygrana Bitwa Warszawska w 1920 roku. Niedługo potem, Niemcy Hitlerowskie i Rosja Stalinowska przeprowadzają w 1939 roku IV rozbiór Polski. Przez cały okres trwania II wojny światowej, od 1 września 1939 roku do 8 maja 1945 roku, Polacy niezłomnie i skutecznie walczyli na wszystkich frontach, także w formacjach lotniczych – pisze Andrzej Zientara.

Polskie Skrzydła, 1940 r.

  1. Osiągnięcia i sukcesy wojenne w II wojnie światowej

  • Niezwykłe sukcesy w bitwie o Anglię, 1940 roku

* 19 lipiec, Antoni Ostowicz z 145 dywizjonu RAF-u, pierwsze polskie zestrzelenie.

* 24 sierpień, Antoni Głowacki z 501 dywizjonu RAF-u, 5 zestrzeleń w ciągu jednego dnia ( trzy messerschmitty 109 – dwa junkersy 88).

Wrzesień 1940 roku przyniósł dramatyczne wydarzenia, zagrożone zostało bezpieczeństwo i suwerenność Anglii. Przed pilotami stanęło ogromne wyzwanie oraz odpowiedzialność. W drugim tygodniu września 1940 następuje zmasowany atak Luftwaffe na Londyn, wtedy to Dywizjon 303 odnosi największe sukcesy. W jednym ze startów bojowych, 12 samolotów tego dywizjonu rozbija ugrupowanie wroga składające się z 100 bombowców osłanianych przez 90 messerschmittów. W dniach od 5 do 30 września zestrzeliwuje łącznie 87 nieprzyjacielskich samolotów (tabela).

Pilot/Data/Zestrzelenia

5.09

6.09

7.09

9.09

11.09

15.09

26.09

27.09

30.09

Ferić Mirosław

1

2

2

Frantisek Josef

2

1

2

3

1

2

2

2

Forbes Athol

1

2

1

2

1

1

Henneberg Zdzisław

2

2

2

1

Karubin Stefan

2

1

1

Kellet Ronald

2

1

2

1

Łapkowski Wacław

1

Łokuciewski Witold

2

2

1

Pisarek Marian

1

1

Paszkiewicz Ludwik

2

1

1

1

Szaposznikow Eugieniusz

2

2

1

Urbanowicz Witold

1

2

2

2

4

4

Zumbach Jan

2

2

1

1

2

1

Łącznie

8

7

14

6

11

13

9

12

7

* 26 październik, Antoni Markiewicz z Dywizjonu 302, ostatnie polskie zestrzelenie w bitwie o Anglię. Na sukces polskich skrzydeł, pracowało wielu pilotów i żołnierzy personelu naziemnego. Każdy z 15 dywizjonów Polskich Sił Powietrznych walczących w Anglii posiadał od 150 do 200 żołnierzy obsługi i mechaników. Obok polskich myśliwców, którzy zadziwili świat swą dzielnością i skutecznością zawsze stali polscy mechanicy. Ich także przenikała głęboka miłość do obsługiwanych samolotów. Niedoścignieni w swej zręczności, znacznie doskonalsi od wielu obcych mechaników, dokonywali istnych cudów, aby w każdej chwili dywizjon mógł startować do walki, w pełnym składzie sprawnych technicznie 12 maszyn. To przede wszystkim tym mechanikom i technikom polscy piloci zawdzięczają sukcesy jakie odnosili w powietrzu.

  • Jak doceniono wysiłek wojenny Polaków w II wojnie światowej

W roku 1943 polskie Siły Powietrzne dysponując 11 dywizjonami myśliwskimi, 3 dywizjonami bombowymi i jednym dywizjonem balonowym były czwartą co do wielkości, po Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Związku Radzieckim aliancką armią lotniczą. Polscy piloci w II wojnie światowej zniszczyli, w powietrzu i na ziemi, łącznie około 690 nieprzyjacielskich samolotów oraz zestrzelili około 190 latających bomb V1 i V2, czym walnie przyczynili się do zwycięstwa nad państwami osi. W Polskich Siłach Powietrznych służyło około 10 tysięcy lotników, w tym 350 pilotów.

Od pierwszych dni pobytu w Londynie Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych na zachodzie gen. Władysław Sikorski snuł plany wyzwolenia Polski. W roku 1943 Polskie Siły Zbrojne na zachodzie liczyły około 150 tysięcy żołnierzy. Polska piechota, piloci i marynarze brali udział we wszystkich większych kampaniach i bitwach alianckich w Europie oraz Afryce. Bronili Wielką Brytanię, wyzwalali Francję, Danię, Holandię i Belgię, walczyli pod Tobrukiem, Monte Cassino, Arnhem i Falaise, toczyli ciężkie boje na Atlantyku. Jednak mimo swego zaangażowania oraz wojennych zwycięstw żaden z polskich uczestników bitwy o Anglię i uczestników walk frontowych nie wziął udziału w uroczystym przelocie, żaden nie maszerował w paradzie, która świętując zwycięstwo nad rzeszą niemiecka odbyła się w czerwcu 1946 roku w Londynie. Polscy żołnierze i lotnicy nie zostali zaproszeni na defiladę, w której maszerowało ponad 30 narodów sprzymierzonych świętując zwycięstwo. Polacy pomimo, że byli najwierniejszymi sojusznikami i razem walczyli na frontach II wojny światowej nie zostali wyróżnieni przez Rząd Wielkiej Brytanii. W obawie przed urażeniem Stalina, Churchill rozmyślnie i wyraźnie zabronił im udziału w obchodach zwycięstwa.

  • Jak zdradzano Polskę i Polaków, 1942-1945 rok

21c_Falszywi_przyjaciele_1945_rok 600

Fałszywi przyjaciele, Jałta rok 1945

Początkowe deklaracje Churchilla i Roosevelta o wspieraniu i zagwarantowaniu niepodległości Polski po II wojnie światowej okazały się fałszywe. Postawa Roosevelta oparta na lekceważeniu Polski i Polaków wynikała z jego głębokiego przeświadczenia, że przyszły geopolityczny ład na świecie oparty będzie o wyłączny dyktat Ameryki, Anglii i Rosji. Obu polityków mocno wspierali doradcy, media i prosowieckie organizacje rządowe. Amerykański dyplomata Joseph E. Davies (udekorowany Orderem Lenina), bliski przyjaciel i doradca Roosevelta wydał w 1941 roku książkę pt. „Moja misja w Moskwie”, w której gloryfikuje Stalina oraz usprawiedliwia jego zbrodnie. Na podstawie tej książki studio filmowe Hollywood, wytwórnia Warner Brothers, wyprodukowała paskudny, propagandowy film fabularny pt: „Misja w Moskwie”, wychwalający reżim sowiecki. Powołana w 1942 roku amerykańska organizacja rządowa, „United States Office of War Information„ (Biuro Informacji Wojennej) rozpoczyna wewnętrzne i zewnętrzne akcje propagandowe na rzecz promocji amerykańsko-sowieckiego braterstwa. Koncentruje się na kształtowaniu pozytywnego wizerunku Stalina, który jakoby porzucił plany terytorialnej i ideologicznej agresji. W Anglii propaganda prosowiecka prowadzona była za cichym wsparciem i przyzwoleniem Churchilla. Po uciszeniu polskiej prasy na uchodźctwie pozwolono działać głównemu organowi prasowemu Moskwy, tygodnikowi „Soviet War News” (Radzieckie Aktualności Wojenne). Wydawane w języku angielskim czasopismo fałszowało i negowało wojskowe osiągnięcia Polski, jednego z członków koalicji antyhitlerowskiej. Mocne wsparcie tej antypolskiej propagandzie udzieliły w 1943 roku brytyjskie gazety, w tym „Manchester Guardian”, „New Statesman”, „News Chronicle” i „Dail Express”. Gdy w kwietniu 1943 roku ujawnione zostały masowe groby polskich oficerów pomordowanych w Katyniu, Churchill i Roosevelt sterując mediami publicznymi doprowadzili do powstania zmowy milczenia i zacierania śladów. Raporty na temat tej zbrodni dokonanej na rozkaz Stalina, sporządzone niezależnie od siebie, przez brytyjskiego dyplomatę Owena O´Malleya i amerykańskiego dziennikarza Johna F. Cartera zostały utajnione, aby prawda nie przedostała się do opinii publicznej Anglii i Ameryki. Dwulicowość i kłamstwa wobec sprawy polskiej rosły w siłę, szczególnie ze strony Roosevelta , który podzielał poglądy Stalina na przyszły polityczny kształt Europy. Na konferencji w Teheranie, w 1943 roku bardzo wyraźnie zaznaczył się „duch” Monachium. Na tym spotkaniu Stalin, Roosevelt i Churchill w tajemnicy przeprowadzili V rozbiór Polski, uznając jednocześnie, konferencję za sukces i triumf wielkiej trójki i oceniając je jako „spotkanie przyjaciół w sferze materii, ducha i zamiarów”. Te tajne ustalenia dały sygnał Stalinowi, że może postępować z Polską i Polakami według własnych imperialnych potrzeb. Szybko w praktyce skorzystał z tego przyzwolenia, świadomie blokując i wstrzymując pomoc wojskową, gdy hordy hitlerowskie masakrowały ludność stolicy Polski podczas Powstania Warszawskiego w 1944 roku. Przewrotną i zdradziecką postawę Churchilla oraz Roosevelta wobec Polaków i Polski przy oficjalnych zapewnieniach, że nie pozwolą na kolejny jej rozbiór, dobrze pokazują ich notatki dyplomatyczne z 1944 roku:

* Churchilla, do Ministra Spraw Zagranicznych Anthona Edena, „narody niezdolne do obrony swego kraju muszą przyjąć decyzje tych, którzy ich uratowali i którzy zapewnili im perspektywę wolności oraz niepodległości’”.

* Roosevelta, do amerykańskiego ambasadora w Moskwie Williama Averella Harrimana „nie dbam o to czy kraje sąsiadujące z Rosją zostaną skomunizowane”.

Dopełnieniem zdrady była konferencja w Jałcie na Krymie. W lutym 1945 roku w Liwadii (dawna rezydencja carów rosyjskich), Winston Churchill – premier Zjednoczonego Królestwa oraz Franklin Delano Roosevelt – prezydent Stanów Zjednoczonych wspólnie z Józefem Stalinem – dyktatorem Związku Radzieckiego okroili terytorium naszego kraju i Polaków oddali we władanie feudalnej oraz zbrodniczej Rosji.

  1. Asy polskiego lotnictwa myśliwskiego

Tytuł honorowy asa myśliwskiego zaczęto przyznawać we Francji podczas I wojny światowej. Przysługiwał on pilotom, którzy samodzielnie prowadząc samolot zniszczyli na pewno co najmniej 5 samolotów nieprzyjacielskich. Historycy i pasjonaci lotnictwa mają niekończący się dylemat dotyczący problemu weryfikacji liczby pewnych i prawdopodobnych zestrzeleń dokonanych przez pilotów myśliwskich. Po raz pierwszy tytuł asa myśliwskiego przyznano francuskiemu pilotowi Jean Navarre, któremu w latach 1915-1916 uznano jako pewne zestrzelenie 12 samolotów wroga. Wśród 44 polskich asów, bohaterów bitew w przestworzach, znajdują się między innymi:

  • Asy I Wojny Światowej, 1918 rok

    • Kapitan Antoni Mroczkowski (1896-1970)

1914 rok – w lotnictwie Carskiej Rosji.

1919 rok – w lotnictwie Państwa Polskiego.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 10 zestrzeleń.

    • Major Makijonek Donat (1891- 1941)

1917 rok – w lotnictwie Carskiej Rosji.

1919 rok – w lotnictwie Państwa Polskiego.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 9 zestrzeleń.

    • Podporucznik Mieczysław Garsztka (1896-1919)

1917 rok – w lotnictwie Cesarskich Niemiec.

1919 rok – w lotnictwie Państwa Polskiego.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 6 zestrzeleń.

    • Kapitan Wiktor Komorowski (1887-1952)

1914 rok – w lotnictwie Carskiej Rosji.

1919 rok – w lotnictwie Państwa Polskiego.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 6 zestrzeleń.

    • Major Franciszek Peter (1896-1968)

1917 rok – w lotnictwie Cesarskiej Austrii.

1919 rok – w lotnictwie Państwa Polskiego.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 6 zestrzeleń.

  • Asy II Wojny Światowej, 1945 rok

    • Major Stanisław Skalski (1915-2004)

Uczestnik walk obronnych w 1939 roku, 142 Pułk Lotniczy.

Walczył nad Anglią, od 1943 roku w Afryce (Polski Zespół Myśliwski – „Cyrk Skalskiego”).

Odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 21 zestrzeleń.

    • Podpułkownik Witold Urbanowicz (1908-1996)

Uczestnik walk obronnych 1939 roku, Dęblińska Grupa Myśliwska „Ułęż”.

Od 7 września 1940 roku dowódca Dywizjonu 303.

Od 1943 roku w Chinach jako pilot amerykańskiej eskadry „Latające Tygrysy”.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari

Łącznie 19 zestrzeleń.

    • Kapitan Bolesław Gładych (1918-2011)

Uczestnik walk obronnych 1939 roku, Dęblińska Grupa Myśliwska „Ułęż”.

Walczył na Francją i w Dywizjonie 303.

Od 1944 roku w eskadrach amerykańskich.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 19 zestrzeleń.

    • Major Jan Zumbach (1915-1986)

Walczył nad Francją, od 19 maja 1942 roku dowódca Dywizjonu 303.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 17 zestrzeleń.

    • Kapitan Eugeniusz Horbaczewski (1917-1944)

Uczestnik walk obronnych 1939 roku, Dęblińska Grupa Myśliwska „Ułęż”.

Walczył nad Anglią, od 1943 roku w Afryce (Polski Zespół Myśliwski – „Cyrk Skalskiego”).

Odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 17 zestrzeleń.

    • Podporucznik Josef Frantiŝek (1914-1940)

Pilot Dywizjonu 303 (Czech, gdy był pytany o narodowość odpowiadał niezmiennie, „Jestem Polakiem”).

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 13 zestrzeleń.

    • Major Marian Pisarek (1912-1941)

Uczestnik walk obronnych 1939 roku, 141 Eskadra Myśliwska.

Walczył nad Francją i w Dywizjonie 303.

Odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 13 zestrzeleń.

    • Major Witold Łokuciewski (1917-1990)

Uczestnik walk obronnych 1939 roku, 112 Eskadra Myśliwska.

Walczył na Francją, od 1 lutego 1946 roku dowódca Dywizjonu 303.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 11 zestrzeleń.

    • Kapitan Antoni Głowacki (1910-1980)

Walczył nad Anglią od 1940 do 1945 roku.

Zasłynął zestrzeleniem w ciągu jednego dnia 5 samolotów niemieckich

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 11 zestrzeleń.

    • Porucznik Mirosław Ferić (1915-1942)

Uczestnik walk obronnych w 1939 roku, 111 Eskadra Myśliwska.

Kronikarz Dywizjonu 303 ( jego dziennik w 1945 roku liczył 1000 stron).

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 10 zestrzeleń.

    • Kapitan Zdzisław Henneberg (1911-1941)

Uczestnik walk obronnych 1939 roku, Dęblińska Grupa Myśliwska „Ułęż”.

Walczył nad Francją, od 22 października 1940 roku dowódca Dywizjonu 303.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Łącznie 9 zestrzeleń.

  1. Podsumowanie i wnioski

Po zakończeni II wojny światowej odepchnięci i zapomniani żołnierze Polskich Sił Powietrznych i Polskich Sił Zbrojnych rozproszyli się po świecie w poczuciu porażki. W 1992 roku Witold Urbanowicz wraz z delegacją RAF-u przybył do Polski i uroczyście przekazał władzom Wojskowym RP sztandar Polskich Sił Powietrznych (obecnie znajduje się w Dęblinie). W 2003 roku brytyjski premier Tony Blair oficjalnie przeprosił polskich weteranów II wojny światowej za obojętność i zakłamanie swych poprzedników, jakie wykazali oni wobec polskich obrońców Anglii.

1_Andrzej_Zientara

Początek XXI wieku na świecie to zagrożenie terroryzmem, fanatyzmem religijnym oraz imperialną agresją. Czas niespokojny i groźny, wrogowie oraz fałszywi przyjaciele wolnej, niepodległej Polski dalej zamierzają wskazywać nam, co jest dla nas dobre i jak powinniśmy żyć. Nie możemy zbytnio ufać nikomu, sami zadbać musimy o siebie. Nasi bohaterowie, w tym towarzysze pancerni spod Grunwaldu (1410 rok), Kłuszyna (1610 rok) i Wiednia (1683 rok) oraz asy przestworzy z Londynu (1940 rok) i powstańcy warszawscy (1944 rok), oczekują od nas zdecydowanego przeciwstawiania się każdemu zewnętrznemu dyktatowi. Dla zapewnienia bezpieczeństwa i dalszego nieskrępowanego rozwoju demokratycznej Polski domagajmy się pilnego wyposażenia naszych sił zbrojnych w technologię oraz technikę bojową na najwyższym światowym poziomie.

Andrzej Zientara

Artykuł „O polskich pilotach i inżynierach lotnictwa”, dedykuję niedawno zmarłemu pilotowi myśliwskiemu kapitanowi Stanisławowi Młyńcowi.

Dziękuję mojej żonie Ewie za wsparcie korektorskie.

W wydaniu nr 169, grudzień 2015, ISSN 2300-6692 również

  1. DECYDENT SNOBUJĄCY

    Francuska już nie pachnie
  2. DECYDENT SNOBUJĄCY

    Kamyk do lawiny
  3. PO PROSTU SZTUKA

    Smutny czwartek
  4. IMR / Hajoty

    Gotowe na Sylwestra z Joanną
  5. WIATR OD MORZA

    Dobór kadr
  6. Z KRONIKI BYWALCA

    Energii solidny kęs
  7. LEKTURY DECYDENTA

    Prawda o "Stawce"
  8. PO PROSTU SZTUKA

    Rynkowe kto, co, jak
  9. WIATR OD MORZA

    Kocioł
  10. HISTORIA PRL

    Żona generała
  11. FILOZOFIA I DYPLOMACJA

    Zakrzyczeć kosmate sumienie
  12. DECYDENT SNOBUJĄCY

    Repolonizacja
  13. I CO TERAZ?

    Głowa na gumkę
  14. DIAMENT DIAMENTOWI NIERÓWNY

    Jak wybrać najcenniejszy?
  15. HAJOTY PRESS CLUB

    Andrzejkowe wróżenia
  16. II WOJNA ŚWIATOWA

    Asy polskiego lotnictwa wojskowego
  17. PO PROSTU SZTUKA

    Ofensywa młodych `2015
  18. W OPARACH WIZERUNKU

    Renoma zawodowców
  19. LEKTURY DECYDENTA

    Siła spokoju