WIATR OD MORZA
Skopana solidarność narodowa
29 sierpnia obchodzić będziemy 37. rocznicę podpisania porozumień Sierpniowych, jedną z setek podobnych imprez o zabarwieniu narodowo-historyczno-martyrologicznym. więcej...
W tych dniach mija 97 rocznica tzw. bitwy warszawskiej 1920 roku z udziałem ponad ok. 250 tys. żołnierzy. Uważa się ją za jedną z 18 przełomowych bitew świata. Panuje powszechna opinia, że to właśnie bitwa warszawska zahamowała pęd bolszewików do opanowania Europy. Nie ma potrzeby kolejny raz omawiać przebiegu bitwy. Ale trzeba przypomnieć, że bardzo duże, o ile nie zasadnicze znaczenie dla zwycięstwa Polaków pod Warszawą, miało złamanie bolszewickich szyfrów przez porucznika kontrwywiadu wojskowego Jana Kowalewskiego, dzięki czemu strona polska znała na bieżąco plany i rozkazy strony rosyjskiej – pisze Jacek Potocki.
Wszystko było gotowe: bolszewicy pomyśleli o trwałym usadowieniu się w Polsce. 28 lipca 1920 roku w Białymstoku utworzony został Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski na czele z Julianem Marchlewskim. W jego skład wchodzili m.in. Feliks Dzierżyński oraz przedstawiciele najsilniejszej etnicznie grupy w Komunistycznej Partii Polski, Feliks Kon oraz Józef Unschlicht. „Komitet” nie przetrwał długo po klęsce bolszewików pod Warszawą, kończąc swą działalność w dniu 22 sierpnie 1920 roku.
Polska była w swej walce osamotniona. Popierała nas Francja i przekazała dostawy broni, ale Czechosłowacja, która w dniu 28 lipca 1920 roku zajęła Zaolzie, blokowała dostawy pomocy francuskiej do Polski, podobnie czyniła Austria, do niedawna mocarstwo rozbiorowe. Największy antypolski krzyk w Europie czyniły Niemcy, które były żywo zainteresowane zniszczeniem znienawidzonej Polski.
Warto wiedzieć, że przed wojną z Polską Moskwa sondowała kanałami dyplomatycznymi, czy Berlin nie uderzyłby wraz nią na Polskę, ale Berlin został zdyscyplinowany przez Ententę, jednak nie przepuszczał przez swoje terytorium oraz przez port w Wolnym Mieście Gdańsku pomocy francuskiej dla Polski. Zresztą słaby rząd niemiecki był mocno trzymany w cuglach przez skomunizowane, niemieckie związki zawodowe, będące pod ogromnym wpływem Międzynarodówki Socjalistycznej oraz siedzącego w kieszeni Moskwy Kominternu.
Litwa zajęła postawę wyczekującą, natomiast zdecydowanie odmówiła udzielenia wsparcia bolszewikom Łotwa. USA nie ruszyły palcem w sprawie Polski, natomiast w Polsce walczyła eskadra kilku pilotów amerykańskich na zasadzie prywatnej.
Warto przy tej okazji przypomnieć, jaki był stosunek USA do niepodległości Polski. Otóż prezydent Wilson opowiedział się za utworzeniem „niepodległej Polski”, ale kadłubowej, malutkiej, bo nie tej sprzed rozbiorów, lecz zamieszkałej przez ludność „bezsprzecznie polską”.
Z kolei Londyn, który dyktował wiele rozwiązań w Europie i w świecie ustami ówczesnego premiera Lloyda George’a nie bardzo wiedział, gdzie ta Polska jest, bo przecież przez 123 lata nie było jej na mapie Europy. Na wschód od Niemiec Wielka Brytania szanowała jedynie Rosję, niezależnie od ustroju, z uwagi na jej przynależność do „Klubu Imperialnego” oraz biorąc pod uwagę jej ogromny wkład w światową kulturę.
Obok Francji, dla której Polska była równoważnikiem zaborczych Niemiec, naszemu krajowi w trudnych chwilach zupełnie bezinteresownie pomogły Węgry, dostarczając bezpłatnie ogromne ilości amunicji. Wyraźnie pamiętano tam 133. dniowe ekscesy tzw. Węgierskiej Republiki Rad, pod wodzą Beli Kuna. Ale tu z kolei pojawiła się blokada ze strony braci Czechów i tęskniącej do czasów imperialnych Austrii.
Polacy pokonali bolszewików. Ale Józef Stalin, obwiniany przez marszałka Tuchaczewskiego o doprowadzenie do klęski bolszewików, po latach usuwa marszałka z kręgu żywych, a na „pańskich Polaczkach” mści się grupowo: wydaje rozkaz zgładzenia ich w Katyniu. Głównie za hardość i za brak zgody na zniewolenie w „raju światowego proletariatu”.
Jacek Potocki
LEKTURY DECYDENTA
Wódz Naczelny w I RP
Ta bardzo dokładna biografia Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Rewery Potockiego potwierdza opinię, że nie był on postacią wybitną epoki. więcej...