Ten „priorytetowy priorytet” to polityka bezpieczeństwa, więc minister spraw zagranicznych wyszczególnił, z kim Polska będzie w tej sferze współpracować, głównie przeciwko agresywnej polityce Rosji, której marzy się przywrócenie „nowej Jałty” czyli podziału Europy na strefy wpływów. Nie ma wątpliwości, że Polska będzie pod tym względem współdziałać z całym światem (poszczególne kraje nazwał po imieniu), szczególnie zaś z USA, NATO, Unią Europejską i ONZ. Podkreślił przy tym wagę naszych starań o wybór na niestałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ. Na temat stosunków z USA minister wypowiedział się dość oględnie, gdyż nie bardzo wiadomo, jak one będą wyglądać u Donalda Trumpa, który stawia na Rosję. Polska zresztą też będzie ów dialog z Rosją prowadzić.

Unię Europejską naprawiamy i jej nie demontujemy, choć może trzeba będzie zbudować nową UE wobec kryzysu starej. Wielka Brytania to nasz partner strategiczny i minister ma nadzieję, że mimo Brexitu Polacy na Wyspach zachowają prawa nabyte. To trochę zadźwięczało jak kpina, w ustach członka rządu, który pojęcia „prawa nabyte” nie bardzo rozumie we własnym kraju.

Akcenty dotyczące Grupy Wyszehradzkiej… Trudno powiedzieć, jakie są dzisiaj wpływy tej organizacji. Nie bardzo jasne było też sformułowanie „otwarcie dostępu do norweskich złóż gazu na Morzu Północnym”. Na pewno nie będzie w tym przypadku takich warunków zakupu płynnych węglowodorów, jak w odniesieniu do gazu z Rosji, gdyż gaz norweski jest dość drogi.

No i wreszcie stara, znana piosenka o „Trójmorzu” czyli o krajach rejonu Morza Bałtyckiego, Morza Czarnego i Adriatyku, oczywiście pod przewodem Polski. Najwyraźniej te mrzonki nadal drążą obóz rządzący.

Najbardziej utkwiło mi sformułowanie o wzroście w 2016 roku prestiżu Polski za granicą. Tak się przekuwa porażkę na sukces!!!

                                                                                              Jacek Potocki