W dniu 4 lutego br. ChRL i Rosja wydały deklarację, zawierającą pretensję do przywództwa w świecie, w myśl której Pekin dąży do osłabienia systemu amerykańskich sojuszy w rejonie Azji i Pacyfiku i właśnie w tym celu rozbudowuje swą marynarkę  wojenną.

Ostatnio coraz wyraźniejszy jest kryzys w stosunkach Rosji i Japonii. Ta ostatnia wprowadziła ostre sankcje przeciwko Rosji, natomiast Chiny poparły Rosję. Z kolei, Japonia uważa, że ewentualna aneksja Tajwanu to punkt wyjścia Pekinu do ataku na sporne z Japonią wyspy Senkaku i archipelag Riukiu.

Rzeczywiście, Pekin nada uważa za swój pierwszorzędny cel, przejęcie kontroli nad Tajwanem. USA nie zgadzają się na realizację tego celu wychodząc z założenia, że mają obowiązek obrony Tajwanu i że z inicjatywy USA powstaje „indopacyficzne NATO”, natomiast Chiny uznały sankcje przeciwko Rosji za nielegalne.

Niedawno odbyło się spotkanie ministrów spraw zagranicznych, Chin, Tajlandii, Filipin, Indonezji i Mjanmy czyli Birmy, w czasie którego zostało poparte  stanowisko Chin. A Europa zaapelowała do Chin: „Jeśli nie popierają, to niech nie przeszkadzają”. Natomiast ChRL uznała wojnę za słuszną, bo jest to „strefa wpływów Rosji”. Wprawdzie Chiny wraz z Erytreą głosowały w ONZ przeciwko uznaniu Rosji za agresora, i nie potępiły działań Rosji na Ukrainie, nie poparły dotąd działania Rosji ani politycznie, ani gospodarczo.

USA ostrzegły Chiny przed takim poparciem, natomiast chiński biznes boi się sankcji, gdyż Unia Europejska i Stany Zjednoczone to ważni partnerzy gospodarczy Chin, a nie Rosja, której PKB jest na poziomie PKB Hiszpanii. Wprawdzie obecny handel z Rosją odnotował wzrost o prawie 29% do 38 mld USD w porównaniu z okresem sprzed wojny; Chiny kupują w Rosji surowce (ropę, gaz i rudy metali), a handel z Ukrainą wzrósł w tym okresie o 5%, Chiny sprowadzają z Ukrainy głównie kukurydzę. Prezydent Putin „przekierował” europejskie dostawy ropy i gazu na Azję, po obniżonych cenach, choć to „przekierowanie” na Azję nie zastąpi rynków europejskich, kanadyjskiego i amerykańskiego.

                                                                                              Jacek Potocki