DS nie miał zamiaru zasiadać do tej ceremonii przed telewizorem, ale pomyślał, że na pewno zagra Robert Lewandowski, więc warto nacieszyć oko bramkami strzelanymi przez naszego kapitana. Bowiem DS ogląda mecze tylko wtedy, gdy gra reprezentacja, a w niej Lewandowski. Tak, jak niegdyś DS oglądał wyścigi Formuły 1, gdy jeździł w niej Robert Kubica. Tak, jak drzewiej oglądał skoki narciarskie, gdy fruwał Adam Małysz. Taki to kibic z DS.

Zakupiwszy wcześniej odpowiednią ilość kibicowskiego napoju, czyli piwa, DS zasiadł o oznaczonej godzinie przed TV. I zaraz dowiedział się, że Lewandowski zostanie oszczędzony przez Jerzego Brzęczka i obejrzy spotkanie z ławki rezerwowej, choć nawet do ewentualnego zastępstwa nie był planowany. DS nieco się zasępił, ale nie zniechęcił, bo piwo do czegoś, z jakiegoś powodu, należało wypić.

Mecz, jak mecz. Fajna pierwsza bramka Krzysztofa Piątka. Ukraiński bramkarz zachował się karygodnie, wybiegł daleko ze swojego pola – chciał chyba pograć w piłkę. A tu łebski Piątek z jakichś co najmniej 50 metrów przelobował wszystkich i piłka poszybowała w sam środek bramki gości. Śmiechu z ukraińskiego patałachostwa było co niemiara.

To tyle komentarza o grze. Decydenta Snobującego zastanowiło co innego. Piłkarze ukraińscy na koszulkach na piersiach mieli obok siebie miniatury dwóch flag narodowych: polską i ukraińską, a po drugie stronie herb Ukrainy – Złoty Trójząb (tryzub). Biało-czerwoni tradycyjnie – Orła w Koronie.

DS zastanawiał się, dlaczego goście na koszulkach mają dwie flagi, a nasze orły – nie? Czy my powinniśmy się odwdzięczyć gościom pięknym za nadobne i przyozdobić białe koszulki niebiesko-żółtą flagą Ukrainy? Hm?

DS nie znalazł jednoznacznej odpowiedzi, ale pomyślał (nie wie czy słusznie), że goście chcieli w ten sposób uhonorować i upamiętnić naszą 102. rocznicę odzyskania niepodległości. Bardzo piękny gest. Jaki mógł być inny powód?

DECYDENT SNOBUJĄCY