Jestem zmęczony mówieniem mi, że mam „dzielić się” tym, co posiadam z
ludźmi, którzy nie dzielą ze mną z mojej etyki pracy.

Jestem zmęczony mówieniem mi, że rząd weźmie pieniądze, które zarobiłem,
jeśli będzie konieczne – to siłą, i odda ludziom zbyt leniwym, aby je zarobić samemu.

Jestem zmęczony, przekonywaniem mnie, że islam to religia pokoju, kiedy
każdego dnia czytam historie muzułmanów, którzy zabijają swe córki i
siostry dla ich rodzinnego „honoru”. O muzułmanach, którzy krwawo
odpłacają za zniewagi; muzułmanach, którzy zabijają chrześcijan i żydów,
ponieważ wierzą inaczej; muzułmanach podpalających szkoły dla dziewcząt;
muzułmanach kamienujących na śmierć ofiary gwałtów za „cudzołóstwo”;
muzułmanach dokonujących wycinania części narządów rodnych młodych
dziewczynek; wszystko w imię Allaha, Koranu i szariatu.

Jestem zmęczony przekonywaniem mnie, że ze względu na „tolerancję dla
innych kultur” mamy pozwalać Arabii Saudyjskiej i innym krajom
muzułmańskim fundować za pieniądze z naszego paliwa meczety i szkoły
koraniczne głoszące nienawiść w Australii, Nowej Zelandii, Wielkiej
Brytanii, Ameryce i Kanadzie, podczas gdy żaden z tych krajów nie pozwala
na zbudowanie kościoła, synagogi czy religijnej szkoły u siebie.

Jestem zmęczony nakazywaniem mi obniżania mojego standardu życia, by
walczyć z globalnym ociepleniem, o istnieniu którego nikomu dyskutować nie
wolno.

Jestem zmęczony pouczaniem mnie, że narkomani są chorzy, a ja muszę im
pomóc z tej choroby wyjść, płacąc za ich leczenie i szkody, jakie
poczynili. Czyżby jakiś wielki narkotyk napadł na nich w ciemnej uliczce,
zmusił do wciągnięcia białego proszku nosem lub przyłożył im nóż do
gardła zmuszając, by go zażyli?

Jestem zmęczony słuchaniem słynnych sportowców, gwiazd filmu czy muzyki i
polityków wszelkich partii, dowodzących, że ich problemy z prawem były
niewinnymi błędami, błędami młodości bądź głupimi błędami, podczas gdy
wszyscy wiedzą, że uważają za swój jedyny błąd to, iż dali się przyłapać.
Jestem zmęczony ludźmi, którzy domagają się dla siebie szczególnych praw,
innych niż dla zwykłych ludzi.

Naprawdę jestem zmęczony ludźmi, którzy nie biorą odpowiedzialności za
swoje życie. Jestem zmęczony słuchaniem ich, gdy za własne problemy winią rząd,
dyskryminację, czy cokolwiek innego. Jestem również
zmęczony obserwowaniem młodych chłopców i dziewcząt, tatuujących się i
kolczykujących bez opamiętania, przez co nikt ich później nie chce
zatrudnić, a oni sami domagają się zasiłków od państwa.

Tak, jestem cholernie zmęczony. Ale cieszę się również, że mam 83 lata. I
nie będę musiał obserwować, jak tym ludziom idzie tworzenie świata. Żal mi
tylko moich dzieci i wnuków.
Dzięki Bogu, wychodzę stąd, a nie przychodzę.

BILL COSBY