„Tajemnice królów” to próba rozwikłania przyczyn nagłej śmierci młodego faraona Tutanchamona oraz tła zniknięcia jego młodej żony, księżniczki Anchesenamon w czasach panowania ostatnich władców XVIII dynastii.

Sprawy te dla nowego władcy Horemheba, znanego generała, wybranego faraonem (ciekawy element historii Starożytnego Egiptu) wyjaśnia zaufany żołnierz Shardan. Sięgają one fundamentalnej rewolucji religijnej w Egipcie, polegającej na zastąpieniu wielobóstwa pod przewodem boga Amona przez monoteistyczną „religię pokoju” boga Atona, jednak sama rewolucja została w powieści pominięta, choć czytelnik ma okazję dowiedzieć się o tym, że piękna Nefretete, żona faraona została odsunięta przez męża po jej romansie z prostym rzeźbiarzem Dżehutimesem. Wszystkich, którzy wiedzieli o romansie, usunięto z tego świata i tajemnica zdrady małżeńskiej została zachowana. Ten wątek jest kontynuacją poprzedniej powieści Victorii Gische.

A wyjaśnienie tajemnicy śmierci młodego faraona i zniknięcia jego młodziutkiej żony? Poszukiwania podjęte przez Shardana są pełne przygód, pułapek i niebezpieczeństw, autorstwa przeciwników faraona. Żołnierza śledzą agenci wrogów faraona, o mało co nie ginie z ich ręki. Porywają narzeczoną Shardana. Interesujące są wątki erotyczne w powieści: każda epoka historyczna ma swoje miłości i rodzaje rozpusty, również płatnej.

W powieści przewija się wątek pięknej dziewczyny o imieniu Kyrene, siostry Shardana, kobiety nie najmocniejszych obyczajów. Kyrene jest skłócona z Shardanem i nienawidzi go, co może zapowiadać intrygę kolejnej powieści Victorii Gische.

Każda epoka historyczna zna również zapach władzy. W tej powieści problem władzy poruszany jest nieustannie, a na szczycie piramidy władzy stoi, oczywiście, faraon, który nie waha się mówić, że „…jednak kapłani muszą pamiętać, kto dzierży władzę w państwie…”. Jakaż to ponadczasowa prawda!

I w kolejnej powieści o czasach Starożytnego Egiptu pojawia się wątek Hetytów, których władca, poprzez małżeństwo swojej córki Amenii z faraonem, dąży do sojuszu z Egiptem.

Shardan wyjaśnia w końcu przyczynę śmierci Tutanhamona: młody faraon został otruty, by przerwać ciągłość dynastii heretyka Echnatona, a zgładzić króla kazali kapłani. Natomiast księżniczka Anchesenamon umarła ze zgryzoty po śmierci męża. Shardan dowiedział się o losach księżniczki od jej matki, królowej Nefretete, która przybrała imię Tatu-Hepa.

Przyjemna w czytaniu, zręcznie napisana powieść.

Jacek Potocki

 Victoria Gische, „ Tajemnice królów”, „Bellona” Warszawa 2015