„Złoty biznes” jedwabniczy, przynoszący duże zyski, uległ poważnemu wstrząsowi, z powodu epidemii, atakujących hodowle europejskie. Joncour handlował jajeczkami, które sprowadzał osobiście z Syrii i z Egiptu. Niebawem zakażone okazały się nawet i  jajeczka, sprowadzane z Syrii i z Egiptu. Pod namową znajomego przedsiębiorcy, Baldabiou, bohater powieści wyrusza do zamkniętej wówczas dla cudzoziemców i całkowicie odizolowanej od reszty świata, Japonii, by sprowadzić stamtąd zdrowe jajeczka.

Autor powieści opisuje otwarcie Japonii pod naciskiem amerykańskiego komandora Mathewa C. Perry’ego. Potem opisuje podróż Joncoura do Japonii, która rozpoczęła się 6 października 1861 roku. Od tej podróży rozpoczyna się również pełna dynamiki akcja powieści. W Japonii Francuz spotyka pana Hara Keię oraz, towarzyszącą mu, tajemniczą kobietę, której osobowość fascynuje naszego bohatera, a która to kobieta wygląda na dziewczynkę. Czytelnik może się też domyślać, że Francuz również fascynuje Japonkę.

Hara Kei pomógł zdobyć Joncourowi jajeczka jedwabników, które okazały się zdrowe. W następnym roku Joncour udał się ponownie do Japonii po jajeczka jedwabników i ponownie spotkał się z Hara Keią. Wspomniana wcześniej dziewczynka-kobieta wręcza mu liścik, napisany japońskimi hieroglifami, który odczytuje mu już we Francji „madame Blanche”, pewna Japonka, która prowadzi dom publiczny. W krótkim liściku jest napisane ”Proszę wrócić, bo umrę”.

W powieści pojawia się postać młodego biologa, Ludwika Pasteura, przysłanego przez rząd, który ma uratować francuskie hodowle jedwabników. W Japonii tymczasem trwa wojna domowa, która zakończy się Rewolucją Meiji i wprowadzeniem reform. Mimo tej trudnej sytuacji Joncour zdecydował się ponownie pojechać do Japonii; tam spotkał Hara Keię  i tajemniczą kobietę o twarzy dziewczynki. Autor nie ukrywa, że doszło między nimi do zbliżenia.

Następnie czytelnik śledzi wczasy Joncoura z żoną na Riwierze. Potem nasz bohater jedzie po raz czwarty do Japonii. Miasteczko Hara Keia zostało w czasie wojny domowej  kompletnie spalone, nie było w nim żywej duszy. Pocztą, nasz bohater otrzymał kolejny list od tajemniczej Japonki; w 1874 roku jego żona zmarła na zapalenie mózgu.

Na zakończenie książki okazuje się, że ostatni list of tajemniczej Japonki napisała żona naszego bohatera, a „madame Blanche” przepisała ów list po japońsku. Zazdrość?

Bardzo tajemnicza powieść o dużym ciężarze egzotycznym. Czytelnik nie dowie się, kim była Japonka o twarzy małej dziewczynki.

                                                                                              Jacek Potocki

Alessandro Baricco. „Jedwab”. Tłum. Halina Kralowa. Wydawnictwo „Sonia Draga”, Katowice 2020, str. 121