DECYDENT POLIGLOTA
Zrozum, co mówią i mów po angielsku
Wielu z nas zna angielski pisany, ale czy rozumiemy, co do nas mówią po angielsku? Czy sami mówimy po angielsku? więcej...
Powieść rozgrywa się w1847 roku w Edynburgu i ma dwa wątki: kryminalny i obyczajowy. Ma też dwóch głównych bohaterów: studenta medycyny, Ravena, aktualnie praktykanta u znakomitego położnika, profesora Simpsona oraz pokojówkę i pielęgniarkę, Sarę Fisher, zatrudnioną u tego profesora.
Wątek kryminalny obejmuje serię niespodziewanych i dość dziwnych zejść młodych kurtyzan, w tym przyjaciółki Ravena, Eve. Panie owe były w ciąży, co w owych czasach oznaczało ostracyzm zawodowy i towarzyski. Raven i Sara podejmują działania, w celu odnalezienia sprawcy, co im się zresztą udaje. Choć raczej przypadkowo, gdyż sprawca mordów doskonale, czyli skutecznie, się maskuje.
Wątek obyczajowy to stosunki w domu wspomnianego profesora Simpsona, gdzie panuje określona hierarchia. W domu tym, pełnym służby i gości, a także współpracowników profesora, kobieta ma bardzo niski status społeczny, jak i w ogóle w Wielkiej Brytanii w owym czasie: nie miała możliwości nauki, wykonywania ważnych zawodów; mogła być jedynie żoną i matką, służącą lub kurtyzaną. Pracować i studiować mogli jedynie mężczyźni, gdyż tylko oni – jak powiedział w książce pewien aptekarz – budzili zaufanie.
Praktykant Raven to w zasadzie nieudacznik i potworny cykor: wszystkiego się boi. Tylko kilka razy udaje mu się wyjść z opresji, a nawet z niebezpieczeństwa śmierci z rąk wspomnianego, wielokrotnego mordercy, którego tożsamości nie ujawnimy w tym miejscu; niech czytelnik sam się dowie, kim on jest.
Na uwagę zasługuje charakterystyczny dla czasów akcji wątek staropanieństwa: wszystkie panie dążyły do tego, by wyjść za mąż za pana majętnego, który zapewni im przyzwoity byt; taką osobą w powieści jest siostra pani profesorowej Simpson, Wilhelmina, zwana Miną. Pragnienie wyjścia za mąż za kolejnego pana przesłania jej rozsądek do tego stopnia, że nie zwraca uwagi na negatywne fragmenty życiorysu kolejnego apsztyfikanta. Przypomina to późniejsze powieści kryminalne Agathy Christie, w których angielskie domy były pełne niezamężnych kuzynek i ciotek.
Szkoda tylko, że autor powieści nie doprowadził do końca wątku rodzącego się uczucia między Ravenem a Sarą Fisher. Trwały związek z Ravenem mógłby ją uniezależnić, choć częściowo, od angielskich, bardzo restrykcyjnych wówczas, konwenansów.
Tan brak rekompensuje znakomite zakończenie powieści, zgodne w pełni z zasadą: Zło musi zostać ukarane.
Bardzo dobra konstrukcyjnie i pod względem zasad powieść.
Jacek Potocki
Ambrose Parry. „I sprawisz, że wrócę do prochu”. Tłum. Jędrzej Polak. Wydawnictwo „Zysk i S-ka”, Poznań 2019.
DECYDENT SNOBUJĄCY
Donald, Małgorzata i Andrzej
Nie trzeba być znawcą, ani nawet przypadkowym odbiorcą politycznych zawirowań, aby nie podziwiać zaskakujących decyzji Donalda Trumpa. więcej...